صدای سبز خاک

زمان: آبان 87

مکان: رضوانشهر گیلان

دلیل اصلی: م*ب*ا*ر*ز*ه با خ*ر*ا*ف*ه*پ*ر*س*ت*ی

صادر کنندگان رای: سازمان ا*و*ق*ا*ف استان گیلان

منبع خبر اینجا

و الان 4 سال و 4 ماه از آن روز می گذرد و چه درختان کهنسالی که در جای جای خاک مادریم قطع نشده. شهر هایی که این درختان ریه های آنجا محسوب می شد، مامن حیوانات کمیابی فقط در ایران می زیسته اند، جنگلهایی که اگر در آنسوی آبها می بود، تبدیل به مناطق توریستی آنجا می شد. بار ها و بار ها این اتفاقات ناگوار بر پیکر مظلوم و بی دفاع محیط زیست این مملکت به دست س*و*د*ج*و*ی*ا*ن افتاد تا باز هم به یاد بیاوریم همه موجودات زنده در این مملکت به یک چشم دیده می شوند و ....

امرزو 15 اسفند روز درختکاری در ایران است. امروز حتمن م*ح*م*و*د*خان ا*ح*م*د*ی*ن*ژ*ا*د آخرین نهال خود را در آخرین روز های حضورش در پست مهمی که در این سالها داشته، خاهد کاشت. اما امیدوارم زمانی که این نهال ها را می کارد به یاد روز هایی بیافتد که آدمهای بی لیاقت را در پ*س*ت*هایی گذاشت که ت*ی*ش*ه به ریشه این محیط زیست زدند. خانوم جوادی برادر زاده آن روحانی معروف که ه*ا*ل*ه *ن*و*ر محمود خان را رصد میکرد چه ها که بر سر این محیط زیست نیاورد بر اثر بی سوادی و بی تجربگیش.

و اما دیگران که بیشتری ها از اقوامش بودند بماند که از هر طرف این محیط زیست بی نوا پول در آوردند و خوردند و بردند و ....

اینجا گواه س*ت*م آنها به محیط زیست ایران است. اما سر تعظیم فرود می آورم برای کسانی که به محیط زیست ایران خدمت کردند، بدون هیچ ادعایی و بدون هیچ چشمداشتی. آنها بار ها از سوی سازمانهای مختلف محیط زیستی جهانی برتر شدند برای تلاششان اما در ایران فقط به م*ی*ز*م*ح*ا*ک*م*ه رفتند و مدتی از وادی  فعالیت در حوزه محیط زیست دور ماندند.

امروز هر جا که هستیم برای محیط زیستمان نهالی بکاریم چون فردا کودکان ما از آنها استفاده خواهند کرد و این یادمان باشد: مرگ هر بوته سبز/ مرگ ما انسانهاست.

زندگی را برای همگان طلب کنیم.

برادرزاده عزیزتر از جان

اگه از سر کار اومده باشی و خسته، و آرزوی یه خاب جانانه به دلت ولی باید بری دندان پزشکی و بعد از ترمیم دندونات نتونی نطق کنی ولی با این حال با رفیق شفیقت یکساعت تلفنی صحبت کنی و البته از نوع غیبت و نیش تا بنا گوش باز و بعدش یه برادر زاده با اون چشمای خوشگلش مثه گربه چکمه پوش بهت بگه عمه من گرسنمه و بری براش یه زیر دستی پر سیب زمینی سرخ کنی و بگه من عاشق سیب زمینی سرخ کرده ام و دلت غنج بره برای اون حرف زدنش و بعد کنترل رو برداری بزنی سریال ببینی اونم "من یک مستاجرم" و سریال به اوج خنده برسه و ناگاه این برادر زاده ازت آویزون بشه که ای عمه میخام پرشین تون، کارتن فوتبالیستها رو ببینم و کشمکش برای داشتن کنترل ادامه داشته باشه و من منت کنم اون فسقلی رو که بزار سریاله تموم شه و وقتی تموم میشه کنترل رو بهش میدی و میزنه اون شبکه مزخرفه که فوتبالیستها رو ببینه اما تموم شده و دل من خنک میشه و لجش درمیاد و تلویزیون رو خاموش میکنه. بهش میگی شلوغ نکنه که عمه میخاد بخابه و یه کانال میزاری تا آهنگ گوش کنه و سرگرم شه که خدا پدر ابی رو بیامرزه که از خاننده های مورد علاقه برادرزاده و بندهه میخونه رویایی دارم رویای رنگارنگ و میری تو اتاقی میخابی که به خاطر جابجای عید، اکو داره و تازه دلت گرم خاب شده که یکهو بازیکنان لیگهای اروپایی دارن بازی میکنن و گزارشگرشون جناب رُهام خان که داره با یه عروسک به شکل گاو همراهیشون میکنه و میگی بچه تو چقدر حرف میزنی و دوباره به اغما میری و به بازیکنانش پرسپولیسی ها هم اضافه میشن و دوباره دعواش میکنی و ناراحت میشه و گوشیتو از شارژ درمیاره و به مامانش زنگ میزنه که بیاد دنبالش و اینطوری میشه که حسرت خاب تو دلت می مونه. اما من به این نتیجه رسیدم که اگه روزی مادر بشم بچم خودش باید از خودش مراقبت کنه
اگه میخایید صحت حرفای بنده رو به علاقه زیاد برادرزاده جان به فوتبال رو تایید کنید تشریف ببرید" ادامه مطلب"