داشتم خبرنامه ی وبلاگم رو نگاه می کردم تا از خصوصیها پاکش کنم چشمم خورد به یه پیغام خصوصی (که البته تاریخش بر می گرده به شهریور ماه 92) با این مضمون:
تصویر هدر حیاط خلوت دلتون حالمو خوب می کنه هر از گاهی که میام و مطالبتونو می خونم.
تو این آشفته بازار زندگیایی خاکستری مایل به تیره امروز دمی حال خوب نعمته.
امید که روزهای باقی از آخرین ماه تابستون امسال ایامی بهتر باشه برای شما و حالتون.
دوست خوبم با اینکه نمی شناسمتون اما این خصوصیتون حالم رو خوب کرد. ممنون از اینهمه لطف و مهربانی. امیدوارم زندگی به کامتون باشه و هر جا هستید خوب و خوش باشید.
زندگی یعنی: یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی ها کم نیست مثلا این خورشید...
وبلاگ های خوب که نویسنده های نازنینی به لطیفی باران دارند همیشه دل نشینه
وبلاگ تو یکی از اون دل نشین هاست عزیزم
ممنون از لطفی که بمن داری عزیزم
نوشته هات یه طرف کامنتات رو عشق است...خبر نداری عجیب هوای تهران ابری و لطیف شده. گفتم که دلتان آب شود.
این هوای لطیف گوارای وجودتون. تازشم نمی دونی که ما مرداد ماه کلن بارون داشتیم. جهت آب شدن دلتان گفتیم
منم کامنت اوشون رو کپی میکنم و دوباره pasteمیکنم برا بارونی جونی خودم
ممنونم جودی عزیز
بعضی حرفا چنان به آدم انگیزه و شادی میده که نگوووووووو
آره بعد یه مدت که این کامنت رو دیدم کلی انرژی گرفتم
باید هم برا هچین نویسنده ای همچین کامن ایی بیاد اخه خیلی گلی
ممنون ریحانه عزیز. گلی از خودته
ما هم سپاسگذاریم که حال بارون رو خوب کردید
ممنونم خانوم دکتر
کودک پس فردا
کفتر آن هفته
یک نفر دیشب...
خوب باشی باران
ممنونم آزی
خوشحالم برات عزیزم
من که تازه با اینجا اشنا شدم اما یجورایی ادم دوس داره یجور انرژیکه بلاگت
ممنونم ته تغاری عزیز. شما لطف داری بانو
دمشون گرم
و همچنین. بخدا
من این روزا یه حال دیگه ای دارم
فهمیدم قوانین فیزیک فقط واسه اسانسور نیست شگفتا که واسه رفتار و کردارهای ما کاربرد داره
مثل قوانین جاذبه زمین برای رفتارامون
پایستگی انرژی برای مشکلات
میدونی که من همیشه بهت می گم من عاشق ادبیات و طرز نوشتنت هستم اما کو گوش شنوا که این قلم رو برداره وسالی یه دونه کتاب بده تحویل مردم