قالی بزرگی است زندگی...

هر هزار سال یک بار فرشته ها قالی جهان را در هفت آسمان می تکانند
تا گرد و خاک هزار ساله اش بریزد و هر بار با خود می گویند:
این نیست قالی که انسان قرار بود ببافد
این فرش فاجعه است...
با زمینه سرخ خون ...
و حاشیه های کبود معصیت ...
با طرح های گناه و نقش بر جسته های ستم ...
فرشته ها گریه می کنند و قالی آدم را می تکانند
و دوباره با اندوه بر زمین پهنش می کنند.
رنگ در رنگ ... گره در گره ... نقش در نقش ...
قالی بزرگی است زندگی...
که تو می بافی و من می بافم و او می بافد
همه بافنده ایم
می بافیم و نقش می زنیم
می بافیم و رج به رج بالا می بریم
می بافیم و می گستریم
دار این جهان را خدا به پا کرد.
و خدا بود که فرمود: ببافید و آدم نخستین گره را بر پود زندگی زد.
هر که آمد گره ای تازه زد و رنگی ریخت و طرحی بافت.
چنین شد که قالی آدمی رنگ رنگ شد
آمیزه ای از زیبا و نا زیبا...
سایه روشنی از گناه و صواب...
گره تو هم بر این قالی خواهد ماند
طرح و نقشت نیز...
وهزارها سال بعدآدمیان برفرشی خواهند زیست که گوشه ای ازآن را تو بافته ای
کاش گوشه را که سهم توست، زیبا تر ببافی...

"عرفان نظر آهاری"

آزولا باش اما آزولا صفت نباش

آزولا رو ژاپنی ها برای خوراک دامشون و تقویت زمینهای کشاورزی استفاده می کنن. یه بنده خدایی دید قشنگه اونو وارد تالاب انزلی کرد و سطح تالاب پر شد از آزولا که حالا شده بلایی برای تالاب. نه میشه از بین بردش نه استفاده ای میکنن ازش.

اینو نوشتم بگم که خیلیها مثه آزولا می مونن. درسته توانایی کمک دارن تو زندگی ملت و خیلی خوب و اساسی هر کاری از دست شون بر میاد اما یه جا می ایستن و سقوط آدمایی رو که بهشون وابسته ن تماشا می کنن و گند میزنن به زندگی و هستی شون. غیر از این نیست که آدم خودش باید عاقل باشه و آزولا صفتان رو تشخیص بده اما بعضیها تو کارشون خیلی حرفه ای عمل می کنن و بعضی اوقات از دستت در میره کنترل کردن شون.

خوبه آدم آزولا باشه و خیرش به کسی برسه اما آزولا صفت نباشه ....