!!!!

من اناری را می کنم دانه به دل می گویم

خوب بود این مردم دانه های دلشان پیدا بود

می پرد در چشمم آب انار، اشک می ریزم

مادرم می خندد، رعنا هم

دیروز یکسره از محل کار رفتم تا کمی پیاده روی کنم. هوا تاریک شده بود و شهر از نور لامپ های مغازه ها و خیابانها می درخشید. رفتم سمت گل فروشی تا یه دسته نرگس بخرم اما با یه شاخه مریم با روبان صورتی از مغازه بیرون اومدم. گل زیبای من جا خوش کرده توی یه گلدون طلقی نارنجی که نگین برام خریده بود. گذاشتمش روی میز کارم و بوش فضا رو پر کرده و سر صبحی حال آدم رو جا میاره اساسی.

پوریا عالمی کتاب جدیدش رو داده بیرون به اسم "آسانسورچی" که بمدت کمتر ازیک ماه به چاپ دوم رسیده. طنز زیبا و استفاده از اسامی شخصیتها جذابیت کتاب رو چند برابر کرده. امیدوارم بخونید و لذت ببرید.

ترسی نیست وقتی ایمان داری تیرت به هدف خاهد خورد..../ اینجا

روز های پاییزی

- کلن relationship را باید به اهلش زد نه آن کسی که خودش را می زند به کوچه ی علی چپ و کلاس می گذارد ایکبیری.والا

- 16 آذر روز دانشجو به کلیه ی دانشجویان سبز سرزمین سبزمان خجسته و میمون باد. ما هر چه منتظر بودیم تا خاهر مان با دفترچه ی آرمAngry  Birds از دانشگاه به منزل بیاید، اما دست خالی برگشت. انگاری مسوولان دانشگاه فقط پول گرفتن را خوب بلدند....

- جمعه ایستاده بودیم کنار جاده عکس بگیریم با دوربین صورتی رنگمان که به اندازه ی کف دست است. آنطرف تر یک آقا با یک ماشین که اسمش را نمیدانم چی بود (از بس کلاس بالا بود) با دوربینش چیلیک چیلیک عکس می انداخت که لنزش تا خود آسمان می رفت آنقدر که حرفه ای و گراقیمت بود. فاصله ی طبقاتی چقدر آخر. عکس بالا را همان روز گرفتم. فکر کنید با آن دوربین خدا تومنی این عکس را می انداختم الان تمام زوایای درونی آن کنده ی درخت پیدا بود.

- یک تور ژاپن هست برای نوروز 94 که دلمان شدید میخاست برویم. تماس گرفتیم آژانس مسافرتی مربوطه جهت سفر و لیدر و هزینه که خانوم راهنما قبل از دادن اطلاعات فوق، فرمودند "باید حتمن "ویزای شینگن" داشته باشی بانو .سفارت خیلی سخت می گیرد درین مورد، حداقل باید یک سفر خارجی داشته باشی." در خودم شکستم اساسی.

زندگی این است که کنار هم باشیم و وقتمان را با هم بگذرانیم

زندگی این است که کنار هم قدم بزنیم

زندگی این است که دست یکدیگر را بگیریم

زندگی این است که هنگام غروب خورشید، آرام در گوش هم نجوا کنیم

شاید اینها خیلی بزرگ و عظیم به نظر نرسند

اما به هر حال، بهترین تجربه های زندگی هستند

انسانها در بستر مرگ

هرگز نمیگویند که کاش بیشتر کار کرده بودم

هر نمیگویند که کاش ثروتمندتر بودم

هرگز نمیگویند که کاش وقتم را با نگاه کردن به غروب خورشید تلف نکرده بودم

هرگز نمیگویند که کاش کمتر برای دوستانم وقت گذاشته بودم

حسرت کمبود لحظات با هم بودن، مهمترین حسرت زندگی است...

نیکولاس اسپارکس