...........

دیشب ساعت 9:34 شب از کار تعطیل شدم به خاطر جلسه ای که توی شرکت بود مجبور شدم بمونم. رسیدم خونه ساعت 10:30 بود و ساعت 11:30 خابیدم و 6:20 امروز صبح بیدار شدم.

گاهی اوقات شاید براتون پیش اومده باشه که با کسی مشکل داشتید و سایه اش رو در اصطلاح با تیر می زدید اما چند ساعت به اجبار در کنارش بودن باعث میشه بفهمید اونقدر ها این آدم گودزیلا نیست که تصور می کردید. دیروز و دیشب هم همین اتفاق برای من افتاد. مجبور بودم در کنار آدمهایی باشم که مقتضیات زندگی اونها را در نظرم گودزیلا کرده بود و وحشتناک.

امروز اصلن خسته نبودم بلکه راضی بودم از خودم و از موقعیتم و ازینکه هستند آدمهایی که دوست دارند جای من باشند. شاید من مادیات توی زندگی نداشته باشم اما ثروتهایی دارم که هیچکس و هیچ حادثه ای نمی تونه اونها رو از من بگیره.

گاهی بغض راه گلومو میگره و اشک رو از چشمانم سرازیر می کنه اما سبک می شم و ادامه راه رو روشن تر می بینم. نمی دونم تا به کی توی این دنیا هستم اما میخام تا هر زمان که نفس می کشم خوب زندگی کنم، راههای جدید رو پیدا کنم و محدودیت ها رو از بین ببرم. برنامه های زیادی دارم که باید انجامشون بدم و این برام لذت بخشه که هنوز هم قدرت فکر کردن دارم.

+ قوانین محبت/ اینجا

++ سلفی با نماد های شهری/ ادامه

برای آنکس که فکر می کند ثروتمند نیست

دوستان خوب نعمتند حتا اگر دیر به دیر به آدم سر بزنند، زنگ بزنند، احوالپرسی کنند اما غنیمتند. می ارزند به لبخند هزاران آدم دُرُ بَری تو خالی که وجودشان پر است از سوزن که تا به آدم نزنند خیالشان راحت و حالشان خوب نمی شود.

خاطرات خوب غنیمتند حتا بد. خاطرات خوب آدم را می برد به خیال به لحظه های خوش، به رنگ و صدا و زندگی و خاطرات بد شلاق را به یاد آدم می آورد اما هر بار بی اثر تر از قبل، اثری که اذیت نمی کند روح آدم را بلکه یک گوشه ای ایستاده و زُل زده به آدم و تقلا می کند تا کمی سر به سرش بگذاریم.

خانواده ی خوب ثروت است. آنکس که دارد می داند که چه می گویم و آنکس که بی بهره ست امیدوارم خدا نعمت را بر او تمام کند.

اندیشه ی زیبا، تنی سالم، آرامش و ... بالاترین دارایی یک انسان است. آرزو می کنم دارایی های زندگیتان همواره ثابت باشد و بی مانند ...

آشوبم، آرامشم تویی

به هر ترانه ای سر می کشم تویی

سحر اضافه کن به فهم آسمانم ...