بعضی از آدمها وجودشان در زندگی نعمت است. اگر از زندگی حذف شوند، یکجای زندگی مان می لنگد. انگاری پایمان تاول می زند از شدت حمل بار زیاد اما با این آدمها، توانمان بیشتر می شود و روحیه مان افزون تر.
این آدمها که نباشند، زندگی یک خلا را تجربه می کند، یک پوچی را می گذراند. انگاری بدون این آدمها ما هیچیم. آنها که نباشند تازه می فهمیم که وجودشان تکیه گاهی بود ...
و من خوشحالم چند تایی شان نگین زندگی من اند.
سلام
بله آدم هایی که حتی اگر نباشند جای پاشون می ماند و زندگی همواره به تو یاداور میشود چقدر حصور اون عزیز تاثیر گدار بود بیا اسم ببریم و بدینوسیله یادشون را تکریم کنیم به جورایی مثل همان مسابقه کتابخوانی. .
باهات موافقم نادیا. شروعش از تو
منتظرم