بعضی ها لقمه های خیلی بزرگی برمیدارن تو زندگی که از دهانشون می زنه بیرون و یا تو گلوشون گیر میکنه و خیلی اعتماد بنفس کاذب هم دارن و فکر می کنن که خیلی قدرتمندن...
اما بعضی ها از ترس تاکید می کنم از ترس لقمه رو برنمیدارن که مبادا نتونن از پس خوردنش بربیان و نهایتن تا عمر دارن در حسرت لقمه های از دست داده شون باید باشن.
خوش به حال هر کی که لقمه اندازه ی دهانش برمیداره و ترسی هم نداره از برداشتنش.
مهر، ماه محبوب و دوست داشتنی من با سرعت هر چه تمام تر داره تموم میشه. اصلن خیلی زود اومد و خیلی زود هم داره چمدونش رو می بنده تا سال دیگه که با اتفاقات تازه بیاد به سراغمون.
این چند روز همش باران بارید و چاله چوله های رشت عزیزم پر شد از رحمت الاهی ولی متاسفانه خیلی از شهرهای اطراف استان گیلان رو آب گرفت و تردد برای خیلی ها مشکل شد حتا به خانه ها هم این آب گرفتگی سرایت کرد. امیدوارم این مشکلات سطحی و پیش پا افتاده زود حل بشه چون کمی فقط کمی نیاز به زیر سازی و هزینه و مدیریت داره...
روزگارتان سبز
شادیتان افزون
زیبا بود
در مورد لقمه سخنان زیبایی گفتین.
باران روح انسان وطبیعت رو زنده میکنه
شهر ماهم باران بارید نه به اون شدت
وخداروشکر.
امیدوارم الله متعال هیچ رحمتی رو بر سر هیچ مسلمانی سبب زحمت وآفت نکنه.
وخدا خودش بهتر می دونه کجا بیشتر وکجا کمتر نزول باران کنه
والله اعلم
لبخند بزن؛
برآمدگی گونه هایت توان آن را دارد که امید رفته را بازگرداند،
تجربه ثابت کرده است که گاه قوسی کوچک ، میتواند معماری بنایی را نجات دهد ...