یک .......

یک چیز هایی خریدنی نیست

یاد گرفتنی است ....

یک اتفاقاتی نیاز به نظر دادن ما ندارد

بی خود قاضی هر اتفاقی نباشیم ...

فضولی از فضل می آید

یادمان باشدجابجایی حروف می تواند معنای متفاوتی برای کلمه ایجاد کند....

و حرفهایی هست که باید مزه مزه شان کرد

تا به دیگران چشاند...

جوی

به فاصله دو روز از دیدن فیلم" ابد و یک روز" تونستم فیلم "جوی" رو هم ببینم. خب وقتی مقایسه می کنم این دو تا فیلم رو می بینم موقعیت های شخصیت های اول فیلم تقریبن مثل هم بود. جوی از کودکی کار های دستی درست میکرد و مادربزرگش بهش می گفت حتمن در آینده یک آدم بزرگ میشه اما یه جایی توی زندگی دید که داره فقط به خونواده ناسپاسش سرویس میده. یک روزی طرحی رو روی کاغذ می کشه که ایده طی معجزه آسا به ذهنش خطور می کنه و تا مرحله ی اجرا هم پیش میره. جوی اونقدر بر کارش اصرار می ورزه تا به موفقیت میرسه و امروزه این طی معجزه آسا در خونه های خیلی از ما پیدا میشه.
اما سمیه ی ابد و یک روز که یک دیپلم خیاطی داره اون رو قاب کرده و زده به دیوار و سرنوستش رو سپرده دست مرتضا برادر بزرگترش تا با پولی که از خانواده ی خاستگارش می گیره که اتفاقن سمیه علاقه ای هم بهش نداره بتونه سرنوشت خودش و خونواده ش رو عوض کنه.
جوی هرزمان که  به چهره ی بچه هاش نگاه می کرد به خودش تلقین می کرد که مادر بی مصرفیه اما مادربزرگش بهش ایمان داشت و بهش امیدواری میداد.

نوید کوچکترین برادر سمیه مایه دلگرمی و امیدش بود و همچنین یکی از دلایل برگشتنش به خونه.
شاید مقایسه این دو شخصیت با هم صحیح نباشه اما از روزی که این دو فیلم رو با هم دیدم تفاوت این دوشخصیت در دیدگاه و سبک زندگی و میزان مقاومتشون در برابر مشکلاتشون بود. جوی امیدوار بود و سمیه ناامید. جوی انگیزه داشت و براش زحمت کشید اما سمیه با اینکه انگیزه داشت اراده کافی نداشت.
بعد از دیدن این دو فیلم شخصیت ها خودشون خواهند گفت برای موفقیت چقدر با اراده بودند و تلاش کردند.

نام فیلم: جوی
بازیگران: جنیفر لارنس/ رابرت دنیر و بردلی کوپر و ...
کارگردان: دیوید او.راسل
محصول: 2015