ژله ی کیوی

مامانم ژله خیلی دوست داره. برای همین هر وقت خونه هستم یا ژله بستنی درست می کنم یا ژله ی میوه ای (که قطعات میوه توشه). وقتی کیوی رو دایره ای شکل می برید، طرحش با اون دانه های ریز مشکی ش واقعن زیباست. انگاری خداوند برای آفرینشش کلی وقت گذاشته.

یکبار خاستم ژله ی متفاوتی درست کنم که همگان لذت ببرند. ژله ی آلبالو رو حل گرفتم و برای تزیینش یک کیوی رو دایره ای برش زدم و چپوندم توش. ژله معمولن یکساعت نهایتن دو ساعته می بنده اما من هر چی منتظر موندم نبست که نبست. دو روز گذشت اما این ژله همچنان بر آب بودن خودش استوار بود که مادرم ریختش دور چون ظرفش بزرگ بود و کلی جای یخجال رو می گرفت.

یک روز که خاهرم داشت مطالب آشپزی مطالعه می کرد، بهم گفت که کیوی و آناناس باعث میشن ژله نبنده، می تونین از کمپوتشون استفاده کنید برای ژله و من محو در افق ازینکه یک چیز هایی با هم سازگار نیستند، هیچوقت. اصرار بیخودی نداشته باشیم برای تغییر یک اتفاقاتی که با هم جور نیستند.

نکنید خاهر، نکنید برادر، اصرار بیخود نکنید. هم وقت و انرژی بیخودی میزارید و هم فرصت های دیگه رو که جلوی چشمتون هست را از دست می دید.

ژله و کیوی خوب درسی شد برام، خوب.