کاش

این روز ها دل خوش می کنم

به هر جمله ای که امید دارد

به هر تصویری که زیباست

به هر صدایی که خوش آهنگ است

تاامیدوارم کند بدی ها را خوب هضم کنم

زشتی ها را کمرنگ ببینم

ناله ها را نشنوم

یک انسان دیگر، مگر چقدر می تواند ببیند و بشنود و ...

سهراب روزی در شعرش نوشت:

"کاش این مردم دانه های دلشان پیدا بود"

اما نیست که ببیند این روز ها پیداست، دقیقِ دقیق بی هیچ شرم و حیایی ...

پ.ن.1: کاش حرمتها حفظ می شد و انسانیت واقعی بود.

پ.ن.2: آرش ص.ا.د.ق.ی و گ.ل.ر.خ اب.ر.اه.ی.م.ی

تاریخ دابسمش

نمی دونم از کی دابسمش اینقدر طرفدار پیدا کرد تو دنیا اما به حق می تونم بگم دابسمش رو دارو دسته ی حمید شب خیز تو شبکه شون از خداسال تا حالا اجرا می کنن که یکی از اون اجرا کننده ها از عید امسال تا حالا (به قصد ازدواج)توی شهر ما داره زندگی می کنه. هر وقت هم میری خیابون ایشون رو رویت می کنی بعد داغ دلت تازه میشه که وقتی مملکت مال همه ست چرا فقط یه عده ای از امریکای جنایتکار و غاصب می تونند بیان و توش زندگی کنند و اتفاقن توی شهری که عروسی (زن و مرد) جدا برگزار میشه عروسی بگیره هولو ....

اتفاقن این دوستمون با اون خنده های خوبش خیلی طرفدار داره فقط اینو بگم قصدم نبود بگم علیرضا قادری هنوز که هنوزه عزم سفر نکرده، نه بلکه بحث اصلی دابسمش بود که از دیرباز نوادگان کوروش اجراش می کردند. بهمین سوی چراغ قسم

فکر کنم چالش مانکن هم تاریخش برمیگرده به ملت پاک آریایی، 180 درجه اینور تر...