زلزله

خرداد 69 بود. منجیل و رودبار زلزله اومد خیلی شدید. هنوزم که هنوزه خرابی داره این دو تا شهر

ما هم توی رشت زلزله رو توی همون زمان تجربه کردیم اونقدر شدید که شبها توی خیابون می خابیدیم، ردیف به ردیف

هر کی چند تا بچه قد و نیم قد داشت و با وسایلای مورد نیازش توی خیابون اتراق کرده بود و تا چند رو آواره بود.

زلزله سال 69 رو من زنده دیدم و تجربه کردم و می فهمم که زلزله بم، زلزله ورزقان و هریس، زلزله فارس، زلزله مشهد چه حجمی از درد و خرابی و آوارگی رو بهمراه داره. امیدوارم آمار تعداد فوتی ها و مصدومان همونطور که اعلام شده کم باشه و خرابی ها هر چه زود تر آباد بشه و مردم هر چه زودتر زندگی عادی شون رو آغاز کنند.

و تهران که روی گسل زلزله قرار داره و ابراز نگرانی در موردش وجود داره هر چه زود تر ایمن سازی بشه. ما نه از ژاپن کوچیکتریم، نه کم اندیشمند و پژوهشگر و کاربلد داریم و نه کم امکانات و الان وقت اونه که شهر های ما ایمن سازی بشه، دستی توانا باشه تا به بچه های ما توی مدرسه، دانشجویان ما توی دانشگاه، کارمندان ما توی محل کار و باقی مردم از طریق رسانه های جمعی و تصویری آگاه سازی در شرایط بحران و کمکهای اولیه و امداد و نجات رو یاد بده.

امیدوار بودن خوبه اما واقع گرا بودن و همت کردن هم خیلی مهمه.