ساعت گیج زمان در شب عمر می‌زند پی در پی زنگ : دنگ...، دنگ .... دنگ...*

برای همه توی زندگی لحظاتی پیش میاد که از پروردگارش التماس می کنه تا اتفاق ناگوار پیش بینی نشده ای براش نیفته و اونقدر تمنا و تلاش می کنه تا نتیجه بگیره اما اون زمان که ناکام میشه به خیلی از اعتقاداتش شک پیدا می کنه.

خاهرم در کمال ناباوری و در عرض دو روز ما رو با دنیایی خاطره تنها گذاشت و خیلی سوالها رو برای ما بی جواب گذاشت حداقل برای من که احساس می کنم او فقط خاهرم نبود بلکه تکه ای از وجودم بود. برای منی که آدم وابسته ای نیستم هنوز این ابهام وجود داره که این شبیحخون به ناگاه از کجا پیدا شد که قلب همه ی ما را زخمی و احساسات مون رو جریحه دار کرد. تا چند روز اول همش توی این حال بودم که او هنوز توی اتاقشه و بخاطر حال ناخوشش داره استراحت می کنه و بعد برای آرامش خودم این نهیب رو به خودم میزدم که فقط ما نیستیم که عزیزی رو از دست دادیم و هستند کسانی که حال مشابه ما دارند. حالا که چند روز از نبودش میگذره دور هم میشینیم و به یادش، خاطراتی رو که برای ما به یادگار گذاشته مرور می کنیم، گاه میخندیم و گاه اشک از چشمان مون سرازیر میشه و گاه تاسف می خوریم که چرا چنین شد.

روز اولی که بعد اتمام مراسمها اومدم سرکار، همکارانم لطف کردند و تک به تک اومدند برای تسلیت و تسلای دل اما یکی دو تاشون عجیب خنجر زد بهم نادانسته و من براشون آرزو کردم هیچ مادری، هیچ خانواده ای داغ نبینه خصوصن داغ جوان که واقعن تحملش از توان خارجِ اما درک بعضی درد ها و اتفاقات ناگوار در توان هر کسی نیست پس سعی در مثال آوردن مشابه که فقط مشاهده گرش هستند رو برای آدم داغدار و غم دیده فکر می کنند میتونه بهترین راه تسکین باشه. گله ای نیست تا وقتی من دردی رو تجربه نکرده باشم سخنرانی در موردش خیلی راحت برای دیگری.

دوستانی داشتم که از دوستی چیزی براشون کم نزاشتم اما سهم من از دوستی باهاشون فقط یه مسیج بود. به هر حال زندگی درسهای خوبی به همه میده و تجارب مفیدی رو برای ادامه راه به کوله پشتی زندگی سوق میده. زندگی را باید با همه ی خوشی و ناخوشی، پستی و بلندی و ... پذیرفت که اگه غیر از این باشه چیزی از وجود آدمی باقی نمی مونه.  

این چند روز همش به این فکر می کنم کاش بیشتر خاهرم رو در آغوش میگرفتم و بیشتر کنارش می نشستم و بیشتر دور هم بودیم. هر چی فکر می کنم می بینم هر چی در توانم بود و از دستم بر می اومد انجام دادم اما این داغ دلم هر روز که میگذره تازه تر میشه و من باور به بودنش ندارم هنوز.

خواهش می کنم اگر کسی عزیزش رو از دست داده و برای تسلای خاطرش میرید، نصیحتش نکنید و از حکمت و سرنوشت و پیمانه ی پر زندگی مرحوم برای خانواده ش سخنرانی نکنید، فقط بهش گوش بدید همین، بخدا کار سختی نیست. آرزومندم زندگی ساز کوکش روبرای شما بنوازه. الاهی آمین

این عکس (نیمرخش تو سمت چپ و تصویر تو گوشی معلومه) مربوط به شهریور پارسالِ که تولد22 سالگیش بود. زدیم به دل طبیعت و همونجا ناهار خوردیم و براش تولد گرفتیم و شمع روشن کردیم و نمی دونستیم که شهریور امسال باید سرمزارش براش تولد بگیریم.

* شعر ابتدا از هشت کتاب سهراب سپهری

بی تو

خواهر جانم 

هفت روزه توی خونه جات خالیه

خالی خالی ...

این روز ها داریم با خاطراتت زندگی می کنیم عزیز دلم

بی تو روز ها رو گذروندن خیلی سخته نازنینم