ملاک ابلهانِ روشنفکر نما

می دونید ملاک موفقیت توی مملکت ما چند تا چیزه: یکی ژن خوب (که داشته باشیش بُرد بُرده برات)، سِن و پدرسوختگی (که اون دو تا اگه شامل حالت نیست اگه بخای به خاسته و موفقیت برسی حتمن این سومی به کارت میاد).

میدونید مورد اول و سوم که تکلیفش مشخصه و تا انتها میشه خوندمنظورم چی بوده اما بحث اصلی م سر مورد دوم یعنی سن هست. سن توی کشور ما علی الخصوص برای خانومها تعیین کننده ی خیلی چیز هاست یعنی تو تا یه سنی می تونی خونه پدرت بمونی، تا یه سنی می تونی تحصیلات داشته باشی، شغل و پیشرفت شغلی داشته باشی، یه سری از کار های دلخواه فقط تا یه سنی برای یه دختر مناسبه، تا یه سنی می تونی ازدواج کنی، تا یه سنی می تونی بچه دار بشی و تا یه سن های زیاد که این روز ها خیلی دارم بهش فکر می کنم و بشدت منو درگیر کرده.وقتی مرور می کنم زندگی آدمهای موفق اروپایی و آمریکایی رو که همشون تازه توی سن من به فکر افتادن به موفقیت فکر کنن خیلی برام خوشاینده و این فکر آزارم نمی ده دارم جایی زندگی می کنم که زن بودن اشتباهه. موردی که اخیرن منو بشدت ناراحت کرده حضور تو کلاسی بود که شرایط سنی می خواست و حتا طرف به خودش زحمت این رو نداده بود که بهم اعلام کنه که من تو آزمون شون پذیرفته نشدم. بله انتظار بی موردیه از آدمایی که تو اینستا و تلگرام خوش آب و رنگن اما وقتی با خود واقعی شون روبرو میشی عینهو گرگ میخان بهت حمله کنن. اگه مصاحبه  مهران مدیری رو ندید ازینجا نگاه کنین که تو اوج موفقیت زندگی هنری ش و در حالیکه بعد از ساعت خوش تو چشم بود 4 سال خانه نشین شد و بعد از 4 سال اتمام ممنوع بودن دیگه رمقی برای کار کردن نداشت اما کم نیاورد و کوتاه نیومد و ادامه داد و تا به امروز که به اینجا رسیده هزینه موفقیتش رو هم داده. آره من و امثال من باید که کم نیاریم و حرف اینو اون رو بدیم دست باد و برای موفقیت و برنامه ریزی مون تلاش کنیم و نزاریم هیچکس بذر نا امیدی و یاس رومون بپاشه.

اینا رو اینجا نوشتم تا هر زمان مایوس و ناامید شدم بخونم و انرژی بگیرم و سنم رو ملاک خوشبختی و موفقیت و ... ندونم و برای اون چیزی که می خوام بهش برسم کوتاه نیام و بدونم که بموقع پاداشم  تلاشهام رو هم می گیرم.

پ.ن: رویاهامون رو بخاطر تفکرات یه مشت احمق دور نندازیم.