کمی آدم باشیم، آدم

جانم برایتان بگوید آشنایی داریم بشدت دلشان بچه می خواهد اما هر چه دوا درمان می کنند به نتیجه نمی رسند. برای بار آخر که خانوم ناکام از انجام لقاح بازماند به منزل مادرش رفته و خبر ها از افسردگی این خانوم میدهد. دیشب که داشتم دنیای مجازی را قدم میزدم خبری خواندم که مغزم درد گرفت. بیخ گوش خودم در رشت یک ناپدری فرزند 2/5 ساله همسرش را بعد از تجاوز به دیوار کوبانده و باعث مرگش شده. اگر دروغ بود باور کنید اینجا نمی گفتم اما چون باز هم یکی از آشنایان نزدیکمان پرستار بیمارستانی است که این کودک معصوم به آنجا منتقل شده گفتم بنویسم.

این حجم از خشونت که هر روز دارد درین جامعه که نام خلیج فارس شده خلیج عربی چه معنا میدهد؟ این همه عصبانیت برای چیست؟ یعنی اینهمه سال عصبانیت و خشونت و تجاوز نبوده و این روز ها دارد خودش را سر کودکان بینوا نشان می دهد؟

بنده چون تجربه تاهلی ندارم اما تجربه مستقل بودن را دارم از خانومهای این مملکت عاجرانه تمنا دارم لامصبا بچه نیارین اگه لیاقت ندارین، اگه طلاق گرفتین فکر نکنین حتمن یه مرد باید بالا سرتون باشه تا بتونین نفس بکشین و زندگی کنین، اینقدر شل و وارفته نباشین که آویزون یه مرد باشین. میدونم زندگی یه زن مطلقه توی این مملکت چقدر سخته اما حداقل مسول تصمیمی رو گرفتین برای زندگی مشترک بعهده بگیرین و مشکلاتش رو به جون بخرید. والا بلا هیچکس توی این روز و روزگار بی مشکل نیست. اگه بچه میخایین که فامیل خاندان تون زنده بمونه شرایطش رو دارین بچه بیارین. این بچه های معصوم هیچ گناهی ندارن، هیچ گناهی هیچ گناهی هیچ گناهی هیچ گناهی فقط گناهشون اینه که من و تو می شیم مادرشون پدرشون والدین شون بدون اینکه بدونیم چیکار باید براشون کنیم.

زخم جامعه هیچوقت خوب نمیشه وقتی من و تو و ما زخمی هستیم و به بچه ها مون هم منتقلش می کنیم. کمی آدم باشیم، آدم آدم آدم آدم آدم آدم ....

....

صفحه عکسهای بنده در اینستاگرام

دوست داشتید نگاهی بندازید.

mehremah62@