یک خاک بر سری هایی در زندگی ما ایرانی ها هست که ناخواسته و ندانسته و از روی جهل و تعصب بوجود آمده و به گمانم با هیچ چیز نمی توان اثرش را برد. این را خیلی پیش تر ها می دانستم اما وقتی شروع کردم به خواندن "چشمهایش" بزرگ علوی مطمئن تر شدم که ما همچنان اندر خم یک کوچه ایم. 5 صفحه اول را که خواندم گریه ام گرفت اصلن ...