یاتاقان

این روز ها ذهنم مشغول و درگیر خیلی مسایل روزمره هست. دایم به این فکر می کنم چرا و چطوره که ما وقتی حتا توی چیزی ماهر هم نیستیم حرف می زنیم تا ابراز وجود کنیم. دنبال دلیل و مدرک و درستی برای شنیده ها نیستیم و دایم با ذهن و باور خودمون خیلی از شنیده ها رو باور می کنیم. سمیه ابد و یک روز یه دیالوگ داره که  (دیالوگهای این فیلم بینظیره بنظرم) به خواهرش میگه میدونی چرا مرتضا همیشه از بدبختی مردم با خوشحالی حرف میزنه برای اینه که بگه ما از دیگران خوشبخت تریم. بنظرم ما هم این روزا این مدلی شدیم برای اینکه بگیم خوبیم و خوشیم، ضعف دیگران رو بزرگتر می کنیم تا ضعفها و نداشته های خودمون رو بپوشونیم.

خب خیلی مسایل اجتماعی میتونه در این رفتار های نابهنجار ما نقش داشته باشه. مایی که الگومون والدین مون هستند و بی اونکه کمی تفکر کنیم باور های اونها رو قرقره می کنیم اما بزرگ بزرگ حرف می زنیم در عمل هم پدر خودمون رو درمیاریم و هم پدر طرف رو.

اینا رو گفتم که بگم اینقدر ما کپی زندگی دیگرانیم که هر روز بجای پیشرفت و رشد داریم یاتاقان می زنیم. رفتار ما، گفتار ما، حرکات ما، هنر ما، شغل ما و ... شده تکثیر کپی از منابعی که دچار آزمون و خطا شدن تا به مرحله پیشرفت رسیدن.

شاید مبهم حرف زدم اما روشنفکر فکر کردن و سنتی عمل کردن خیلی منافات داره، خیلی. ما از تفکرات اصیل خیلی عقبیم چون مطالعه ی ما کمه و دانسته هامون ناچیز...

خلااااااااااااااااااص

درهم

یک:

هر زمان با برادرزاده ی 2/5 ساله م بازی می کنم لذت می برم از سرزندگی و قدرت یادگیری بالاش. براش هر بار کلی کتاب می خرم و جالبه با اشتیاق زیادی، هم رنگ آمیزی می کنه و هم ارتباط خوبی با شعر های کتابها برقرار می کنه. خیلی دوست دارم خوب هدایت بشه و بتونه انتخاب های درستی توی زندگی داشته باشه. سعی می کنم هر بچه ای که در اطرافم هست با هر رفتار خوبی و مهارتی که داره تشویقش کنم. به هر حال همه ی آدمهای بزرگ تو یه نقطه  از زندگی با یه تلنگر و تشویق به کاری ترغیب شدند و تونستن به موفقیت برسن. الغرض اینکه اگه کودکی در اطرافتون دارید وظیفه ی بزرگی روی دوش تون هست که خوب تربیتش کنید توی این جامعه و خوب آموزشش بدید نه اینکه بچه رو با کلاسای مختلف خفه کنید نه، خودتون هم همپاش باشید و علایقش رو شناسایی کنید و ترغیبش کنید و اینکه علایق و راههای نرفته و هدفهای  انجام نشده ی خودتون رو تو حلق بچه نچپونید، کمکش کنید خودش باشه، واقعی واقعی نه فقط ویترینی خوش آبو رنگ که هیچوقت خوشحال نیست.

دو:

دارم به این فکر می کنم اولین چیزی که بابک زنجانی و آدمهای اختلاس گرِ مثل اون دزدیدن چی بوده. بالاخره یه شروعی  باید داشته باشه اینهمه خلاقیت.شاید از شکلات دزدی یا گوسفند دزدی و ... بوده که به دکل دزدی رسیده. اینها نخبگان مملکتند که با دزدی هاشون از چیزی کم نمیزارن حتا اعتماد مردم رو هم میدزدن بی اونکه ابایی داشته باشن.

سه:

میلیونر زاغه نشین فیلم اسکاری سال 2009 ساخته کشور هند رو بهتون توصیه می کنم ببینید.

چهار:

و بهمن هم از راه رسید. ما حتا به بهمن پر حادثه هم عادت داریم.