مرگ نمادینِ الگوی معنوی، سخت ترین چیز در دنیاست؛
اینکه احساس کنی:
الگوی عاطفی ات به همسرش خیانت می کند،
الگوی علمی ات سرقت پژوهشی می کند،
الگوی آزادگی ات اسیر تریاک است،
الگوی آرامش ات وسواسِ شستشو دارد،
و الگوی امانت داری ات نزول خور از آب در آمده،
سخت ترین لحظه ی دنیاست.
انگار یتیم شده باشی؛ در مرگِ الگویت به سوگواری می نشینی و باید به تو تسلیت گفت...
*برگرفته از کتابِ دلنوشته های روانشناش کافه نادری
نوشته ی رامین کریمی
* از نوشته های قدیمی وبلاگ