گاهی اوقات کمی تامل کنیم

کارگردانه اومده تو صفحه ی شخصی ش تولد شهریار قنبری رو تبریک گفته. طرف اومده براش کامنت گذاشته: " یکی عرق خورد 5 تا عرق ریخته از کار رو زیر گرفت. نمی خوایید مطلبی درین مورد بنویسید؟"

طرف رفته  سفر از ترس کامنت لعن و نفرین ملت کپشن زده: "حال دلم خوبه اما حال مردمم نه. خدایا خودت کمک کن"

آخه برادر من خواهر من چرا آدما رو تو معذوریت میزارید؟؟ چرا این حس گناه و عذاب وجدان رو که دامن شما گرفته به دیگران هم منتقل می کنید؟؟؟؟گیریم اون بنده ی خدا و امثال اون تسلیت نوشتن خب که چی؟؟؟ تغییری تو وضع موجودایجاد میشه؟؟ یه سری قوانین ماست که باید تغییر کنه و اجازه داده نشه تا هر کسی مجاز به انجام هر کاری بشه. استاندارد های ایمنی باید بره بالا و امنیت جان کارگر در اولویت قرار بگیره. من منکر تلاش جمعی آدما برای یه حرکت و اتفاق نیستم اما گاهی از حد خارج میشه انتظارات مون. بیاییم انتظارت مون رو از کسانی مطالبه کنیم که در راس هستن و از دست شون برمیاد و منابع در اختیار شونه.

ممنون ازینکه به کانال تلگرامم سرمیزنید   baranpaieziii@