اون سالا که کتابهای خودشناسی و روانشناسی می خوندم یه جمله ی خیلی تاثیرگذار خوندم تو کتاب "چهار اثر از فلورانس اسکاول شین"
"چرا نگران باشیم؟ شاید هرگز پیش نیاید!"
خب این جمله کافی بود تا کلی از استرس هام کم بشه. واقعن ما آدمها چرا برای اتفاقات پیش نیومده فکرو ذهن و روان مون رو بهم میریزیم. من نمی گم واقع گرا نباشیم میگم پیشواز اتفاقاتی که احتمال امکانش کمه نریم. به قول دکتر شیری نقد زندگی کنیم. الان همین الان