هرمز و وصف بی مثالش

بعد از یکسال خورده ای دارم پام رو از رشت میذارم بیرون.

واقعن به سفر نیاز دارم . اتفاقات یکسال گذشته عجیب تلخ و جانکاه بود. انگاری عزیزی رو دوباره از دست داده باشم.

هرمز جز برنامه های 40 سالگیم بود. خوشحالم که تیک خورد این سفر تو برنامه هام.

:)

من امروز خوشحال ترین آدم روی زمین هستم.

دخترکی رو که 10 سال پیش از طریق بنیاد کودک بورسیه کردم ، امروز نامه ی قبولی دانشگاهش برام ارسال شده.

خیلی خیلی خوشحالم