افسردگی ملی

دیشب اینقدر خسته بودم حد نداشت و نتونستم بازی رو ببینم. تا تلویزیون رو روشن کردم استاد خیابانی گفت: اینیستا دیگه سنی ازش گذشته و به پای جوونای تازه نفس ما نمیرسه که اینیستا با همون توپی که داشت با پاسکاری تبدیل به گل اسپانیا شد و منم تلویزیون رو خاموش کردم تا بیشتر از این شادروان نشیم. اومدم بخوابم تا سرم رو گذاشتم رو بالش انگاری روحم از تنم جدا شده باشه به موقعیت اشراف داشتم اما خواب بودم،  نمی دونم چطور توضیح بدم.حتمن براتون پیش اومده. این وسط مسط ها هم صدای شاهین پسر همسایه روبرویی مون هم توی خواب و بیداری به گوشم میرسید.

صبح که خبر های بازی دیشب رو خوندم جالب بود واکنش ها. خیلیها به رغم باخت بازم رفتن خیابون و برای باخت خوشحالی کردن. خیلیها برای این بازی سر درد گرفتن. خیلیها واکنش رسانه های اروپایی رو به اشتراک گذاشته بودن از بازی و مربی تیم ملی. خیلیها استقلالی پرسپولیسی ش کردن اما خوشحال کننده ترین اتفاق میمون، حضور زنان در ورزشگاه آزادی بود که تو قرن 21 و سال 2018  برای فوتبال این مملکت رقم خورد. یه نکته ی دیگه بخاطر یک بازی فوتبال دچار سر درد ملی و افسردگی ملی نشیم. جایی خونده بودم کشور های فقیر فوتبال رو بعنوان یک منبع شادی می دونن و من فکر می کنم فوتبال و انتخابات یک منبع از تخلیه ی انرژی برای جامعه ی هیجانی و احساسی ما محسوب میشه. اتفاقی که آدمها رو زیادی متعصب و قلدر و دور از تعقل و آگاهی کنه میتونه خشم زیادی رو به وجود بیاره.

یه چیز جالب: من معمولن یا از فروشگاه بزرگ احمدی رشت خرید می کنم یا از عباس آقا سوپر مارکتی محل مون. دیروز که رفته بودم احمدی می تونم بگم قیمت خریدایی (لوازم بهداشتی)که معمولن ازونجا انجام می دم نسبت به یک ماه پیش هیچ تغییری نکردن و همون قیمتهای ثابت هستن فقط من نمی دونم چرا توی بعضی از سوپرمارکتها  قیمتها دایمن در حال نوسان رو به بالاست.

یه چیز جالب تر دیگه اینکه نمی دونم فیلم "خوب، بد، جلف" پیمان قاسمخانی رو دیدین یا نه، اونجایی که سام درخشانی میگه من یه فیلم دیدم رییس جهمور خودش جاسوس بود بعد پژمان میگه آخه بمب اتم که خود دست رییس جمهوره حالا حکایت اون سه نفره که میگن 650 هزار سکه رو خریداری کردن و اقتصاد رو دچار حباب کردن. بله برای همینه فوتبال حتا با باختش میشه دلیل بیرون اومدن مون به خیابون .

کلام جان از دکتر علیرضا شیری

drshiri@

اتفاقات دیر یا زود می افتد مهم باور ماست که چگونه نگاهشان کنیم

+ به میمنت و مبارکی بالاخره گواهینامه رانندگی م رسید و بنده هم از همون روز قبولی همش دارم شیرینی میدم به ملت. همه هم همش آرزو می کنند ایشالا ماشین بخرم از نوع شاسی بلندش. بعد منم کلی تشکر می کنم اما اینکه یه روز خودکفا بشم و بخام خودم رانندگی کنم تنم می لرزه. حالا شما فکر کنید دنیا داره به چه مکاشفات بزرگی دست پیدا می کنه امامن ازرانندگی کردن می ترسم!

+ خب خدا رو شکر گویا مشکل لباس های افتتاحیه ی المپیک هم حل شد و کمیته ی ملی المپیک با قلبی باز و سرشار از اطمینان و زرنگی  از پیش تعیین شده تونست بصورت مجانی این مشکل رو مرتفع کنه. بهمین راحتی بهمین خوشمزگی

ممنون از کامران بختیاری که زحمت این کار رو کشید وگرنه مسوولان نماینده هامونو با همون لباسهای دهه ی 50 میفرستادن المپیک. به هر حال تو اخلاق و فرهنگ که جایگاه مون رو تو دنیا از دست دادیم حداقل لباسامون آبرومونو حفظ کنه. آرزوی موفقیت و پیروزی دارم برای نماینده هامون توی المپیک خصوصن تیم هایی که با کمترین امکانات و توجه مسوولین به المپیک راه پیدا کردند.

+ روی میز کارم جمله ای نوشتم از دکتر شیری که خیلی ارادت دارم بهش و خیلی چیز ها ازش یاد گرفتم با این مضمون: "هرگز نگذار اعداد به تو بگویند چقدر باید در زندگی خوشحال باشی"

واقعیت اینجاست خیلی اوقات حساب بانکی مون، سن و سال مون، تعداد داشته هامون ملاک خوشبختی مون میشه برای زندگی غافل ازینکه یک چیز های اون ته ته قلب و مغزمون کمرنگ شده و فراموششون کردیم. اگه اینو داشتم خوشحال بودم، اگه اونو داشتم خوشبخت بودم.  هر انسانی به نیروی محرکه نیاز داره تا انگیزه برای ادامه ی زندگی داشته باشه و جز خودش هم از کسی دیگه نباید انتظار داشته باشه تا براش فراهم کنه.

+ انگار نه انگار که 6 مرداده و باید هوا گرم باشه. الان داره بارون میاد، آهنگین و سرشار از هیاهوی دوست داشتنی.

+تبریک به فرهاد اصلانی بازیگر خوب و توانمند و دوست داشتنی سینمای ایران بخاطر دریافت جایزه بین المللی مسکو برای فیلم دختر میرکریمی