تسلیت

دوست خوبم، برادر مهربانم، بابک اسحاقی عزیز

میخاهم بدانی بعضی از دردها مشترکند که یارای گفتنشان نیست...

قهرمان زندگیت اگر چه از امروز دیگر در کنارت نیست اما قهرمان بودن را حتمن به تو آموخت تا به مانی ات نیز بیاموزی.

روحش قرین آرامش باد.

شطرنج

شطرنج بازی می کردیم. همه ی مهره هایمان برای دفاع از شاه، همدیگر را کنار زدند. فقط ماند شاه من و شاه حریف که روبروی هم قرار گرفتند. به ناچار بازی پات شد...
به رقیب گفتم: آنهمه مهره را فدا کردیم که پات شویم؟ حتا سربازی هم برایمان نماند.
رقیب گفت: وقتی فقط برایت بُرد مهم می شود حتا حاضری همه داشته هایت را حراج کنی تا به خاسته ات برسی بی آنکه لحظه ای فکر کنی داشته های کوچک زندگیت، روزی آنقدر قدرتمند می شوند که می تواند تو را به مقصد برساند البته  اگر راه درست بکارگیری اش را بلد باشی...