رییس حالی بی حالی

همیشه کار کردن با آدمایی که یه حرفی میزنن و بعدشم حرفشونو عوض می کنن برام عذاب آور بوده و هست و خاهد بود.
یکی نیست به این رییس من بگه آخه برادر من حرفی که میزنی رو قبول کن دیگه. آخه این حرفه رو خودت زدی، من چیکار کنم تو آدم بصری هستی، اون چیزی رو که تو ذهنته رو با اون چیزی رو که میگی فرق معاملست. دیروز یه چیز گفتی و امروز باقی حرفاتو بهش اضافه میکنی و میگی اینطوری گفتم حرفمو بهت. اونجوری خیال می کنم یا گوشم مشکل داره یا آدم سر به هوا یا زیر در کارروییم یا ... آخه این جور مواقع آدم اول به خودش شک می کنه تا طرف مقابل.
به تمام دارندگان رییس حالی بی حالی، صبری جمیل از خدا خاستارم. باشد که رستگار شوند و صحت حرفهایشان بر ایشان آشکار. آمین