امروز آخرین پنجشنبه ی سال است. آخرین پنجشنبه ای که بعد از غروبش، سالی جدید آغاز می شود. سالی که باید در آن زندگی کرد، بزرگ شد و بزرگی کرد، درد را مرهم شد، پذیرای اتفاقات جدید و خوشایند شد. تلاش و صبوری را تمرین کرد.
سال جدید را با تفکری جدید آغاز کنیم، با مهر به سراغش رویم و تا آخرین لحظه، میزبان خوبی برایش باشیم.
یاد همه ی کسانی که امسال نیستند، سبز باد.
ادامه مطلب ...
اسفند آخرین نفس های خودش رو میکشه و جای خودش رو به فروردین تازه نفس میده تا با زایش و زیباییش به همه ی ما بفهمونه باید به طبیعت، به عشق، به زندگی ایمان آورد.
اسفند، ماه سختی از نظر کاری بود. بیشتر روز ها اضافه کاری می موندم و وقتی میرفتم خونه دیگه توانی برای بیدار موندن و فیلم دیدن و پذیرایی مهمان نبود. سال 92 با همه ی فراز و نشیب هاش سال خوبی بود و اتفاقات خوب و تحول های بزرگی برای من داشت و درسهای زندگی که هرگز متوقف نمی شن.
عدسی وقت پختن، از ماشی
روی پیچید و گفت این چه کسی است
ماش خندید و گفت غره مشو
زانکه چون من فزون و چون تو بسی است
هر چه را میپزند، خواهد پخت
چه تفاوت که ماش یا عدسی است
جز تو در دیگ، هر چه ریختهاند
تو گمان میکنی که خار و خسی است ...
امروز بزرگداشت پروین اعتصامی ست. روحش شاد.