واقعیت

آدمها رو از

 احترام گذاشتن

دوست داشتن

رفیق بودن

به خودمون پشیمان نکنیم.

برف

*فردا باید برم کوه به احتمال زیاد مسیر برفیه شاید حتا قله هم برفی باشه و برنامه صعود به یه قله ی دیگه باشه.

برای نیمه ی دوم آبان برنامه ی سفر به کویر دارم و ازین بابت بسیار خوشحالم چون هم میشه عکسهای خوبی ثبت کرد تو کویر و هم با دوستهای کوهنوردیم دارم این برنامه رو میرم.

سه سال بود دلم میخواست برم کویر و هی نمیشد. حالا که شد خیلی هم خوشحالم و ذوق و هورا دارم و هم اینکه یکی از برنامه هام تیک میخوره.

سفر خارجی با این دلار 68 تومنی که نمیشه رفت حتا داخلی هام هم خدا تومن پول میخاد. به هر حال قناعت پیشه می کنیم بهمین مقدار

**فیلم دانه انجیر معابد رو دیدم. این پدرسگها به خانواده هاشون رحم نمی کنن بعد مثلن انتظار داریم دلشون به حال ما بسوزه. 

خلاصه اینکه هر کی از این فیلم و فیلم کیک محبوب من خوشش نیومد میتونه سینمای خانگی آشغال و فیلم سینمایی های مزخرف رو ببینه یا اصلن جمع کنه ازین مملکت بره 

*** چقدر زود مهرماه تموم شد.حیف بود واقعن اما حداقل خوبیش این بود دو تا اتفاق خوب برام افتاد و چند تا درخت رنگی رنگی دیدم.

کیک محبوب من

*تا حالا براتون پیش اومده یه بغضی گلوتون رو بگیره و تا چند روز بمونه و اشکه نتونه سرایز بشه و تو همون بغض باقی بمونه و قلبتون رو درد بیاره؟من از شنبه اینطوری بودم. همش فکر میکنم دلیل این بغض مربوط به فلان مسله ست یا بیسار مسله نمی دونم که نمی دونم.

**دیشب که کیک محبوب من رو دیدم به این فکر کردم چقدر زندگی ما ایرانیها دچار سردرگمیه. دو مدل زندگی داریم. یکی برای نمایش یکی خود واقعی مون و اینکه خود واقعی مون رو چقدر نادید میگیریم.

عشق 70 سالگی مهین برای فرار از تنهایی و فریدونی که در نهایت به آرزوش رسید که تنها نباشه.

مریم مقدم و بهتاش صناعی ها از دل آشوب جامعه فیلم واقعی و بی پرده ای تولید کردن که دمشون گرم واقعن