پستهای جک و جونوری

هر وقت پنجره ی اتاق محل کارم رو باز می زارم تا کمی از سرمای کولر در امان باشم و هوای اتاق عوض شه، یکهو این جانوان موذی بالدار و پرنده و ... پرواز کنان، ویزویزکنان میان تو اتاقم (محل کارم چون شهرک صنعتیه، درخت زیاد داره یعنی یه منطقه ی جنگلی بکر و ناب تبدیل به شهرک صنعتی شده. وا مصیبتا ). چند روز پیش پنجره رو تا آخر باز گذاشته بودم و داشتم کار هامو انجام می دادم که یکهو یه پرنده (بچه گنجشک بود، بچه کلاغ بود، بچه کبوتر بود، نمی دونم که) اومد تو اتاقم و پرواز کنان به این طرف و اون طرف می رفت. حالا از یه طرف من می دوم و از یک طرف اون پرنده تقلا می کنه تا راه فرار پیدا کنه. اون حیوون بالاخره مسیرش رو پیدا کرد و رفت اما بدنم چنان می لرزید از ترس که انگاری بلای آسمانی سرم نازل شده.
پس وقتی بعضی روزا پستای جک و جونوری میزارم بدونید و آگاه باشید که ازپرنده ها و جانوان اطرافم الهام گرفتم

پ.ن.1: خداییش اگه این خبر صحت داشته باشه، دلوا.پسان باید چیکار کنند؟
پ.ن.2: فضولی دردیه که درمان نداره. آخ امان از دست آدم فضول

اندر مزایای ازدواج جهت رفاه حالِ همکاران

یکی از مزایای ازدواج همکارانِ مجرد برای سایر همکاران، با محبت سخن گفتن، استفاده از کلماتی چون: خاهش می کنم، متشکرم، لطف می کنید، (با توجه به اینکه کلمات قبلیِ شان به شدت عامرانه و دستوری بوده)، کلی تحویل گرفتن و احوالپرسی بی سابقه، قربان صدقه رفتن طرف مقابل و کلیه ی مزایایی که به نفع سایرین می باشد، هست. دیدم که می گویم. والا
خدایا، خداوندگارا نعمت زوج خوب را به باقی همکارانِ مجرد عنایت فرما تا حداقل یک چند ماهی از گزند حملات تند و تیز لفظی شان در امان باشیم. الاهی آمین...

بی نهایت از  همسر آقای "ش" ممنونیم که کاری کرده اند کارستان زیرا که ایشان این روز ها بسیار خوش اخلاق هستند. راست می گویند عشق معجزه می کند ...

خیلی جالبه

پدر مادرای ما، طرز فکر و اندیشه و علایق و ... مارو قبول ندارن.

ما، مال دهه ی هفتادی ها رو

دهه ی هفتادی، مال دهه ی هشتاد و نود رو

بقیه ش رو خدا بخیر کنه ....

پ.ن. همه مثل هم نیستند مدنظرم بعضی از افراد  بود.

خداییش این "ای کی یوسان" هم دوست داشتنیه هم مردمی هم مهربون هم کاری. این "بن تن" و "اسپایدر من" قهرمان پوشالین