سال پیش رو مبارک همگی
پر از اتفاقات قشنگ ریز و درشت
شادی های دسته جمعی
.
.
.
سال گذشته از نظر کاری برای منو همکارام سال خیلی سخت و طاقت فرسایی بود. قطعی های برق عملن ما رو از زندگی کردن انداخته بود و فقط می اومدیم سرکار اونم ساعتهای طولانی. امروز که سوار سرویس شدم و دیدم هوا روشنه کلی حالم خوب بود. من عاشق نورم. نور و روشنی برای من یعنی قدرت زندگی کردن.
اینکه میتونم دوباره با همون روال قبلی به باشگاهم برسم و فعالیتهام رو داشته باشم خیلی خیلی خوشحالم.
آخر اسفند یه چالش بزرگ رو از سر گذروندم و تونستم مربیگری بسکتبال هم قبول بشم که دو سال منتظرش بود (بعد ناکامی قبول نشدن تو دوره ی قبل) و این یعنی توی این دو سال تونسته بودم روی شخصیت خودم کار کنم و به خودم بقبولونم من می تونم و توانایی انجام هدفهایی رو که برای خودم روی کاغذ نوشتم رو دارم. بحثش خیلی مفصله چون دو سال پیش وقتی قبول نشدم بدترین توهین ها رو به خودم نسبت دادم و کلی گفتگوی درونی داشتم تا با خود واقعیم آشنا شدم.
خلاصه اینکه هیچوقت کوتاه نیایید چون آدمی نبوده که تلاش نکنه و به نتیجه نرسیده باشه. نمونه کار موفق میتونم براتون بیارم که قطعن تو اطراف تون خیلی زیاده. همین قدمهای کوچیک اتفاقات بزرگ رو رقم میزنه. قرار نیست تو بوق و کرنا باشه که یا اسمتون بره جایی همینکه زندگی خودتون رو تغییر دادید و باعث شدید بی اونکه بدونید روی زندگی چند نفر دیگه موثر باشین یه دنیا ارزشمنده.
خلاصه اینکه کم نیاریم چون سالهای بعد حسرت و پشیمونی دست از سر ما بر نمیداره. به همین سوی چراغ قسم
نیره این پست قبولی رو به خاطر تو نوشتم فقط