من معمولن تو گوشیم برای مواقعی که حوصله ی خودم و اطرافیان یا حتا دیدن فیلمهای عمیق که نیاز به تمرکز داشتن داره رو ندارم، سریال و فیلمهای سرگرم کننده و خنده دار و عاشقانه دارم.
دارم یه سریال کره ای میبینم به اسم در همسایگی عشق. دختره وقتی از آمریکا میاد و خانواده ش وقتی متوجه میشن تنهایی چه باری به دوش کشیده همه شروع میکنن به داد و هوار و گریه اما دوست دوران بچگیش نه متهمش میکنه نه گریه زاری راه میندازه فقط بغلش میکنه برای اینکه آروم بشه و تو سکوت مدتی تو آغوشش نگهش میداره.دختره کلی خوشحال میشه ازین بابت.
واقعیتش خیلی از ماهایی که ادعای دوست داشتن آدمهای درجه یک و رفقای فابریک مون رو داریم بلد نیستیم چطور دوست داشتن مون رو ابراز کنیم. فکر میکنیم اگه سرزنشش شون کنیم کار درستی کردیم در صورتیکه گاهی اوقات سکوت و در آغوش کشیدن بهترین راه تسکین آدمهاست.
یکساعته منتظرم قرص تاثیر کنه یکم دل دردم خوب بشه درد پریود کم شه، نگاه می کنم میبینم هنوز قرصه سرجاشه نخورده بودمش
بخاطر پریود نتونستم برم قله سماموس. بچه ها جمعه میرن و من دلم میخواست میتونستم صعود کنم بام گیلان رو. حیفم اومد خیلی
فکر کنین رژیم رو رعایت میکنی زارتی بخاطر پریود نمی تونی جلوی دهنت رو بگیری. انگاری هوس همه چی میاد زیر زبونت