*امروز تولد مامانه.
اگه عمرش به دنیا بود 65 ساله میشد.
من خیلی به خودم افتخار میکنم که دخترش هستم. قطعن اگه بود دست اندازهای زندگی کمی برای ما بچه هاش ملایم تر میشد.
گاهی فکر میکنم دوربین به دست گرفتن رو از مامان به یادگار دارم. همیشه دوربینش رو پر فیلم می کرد و برای ما بچه ها عکس می گرفت. نمی دونم چرا تو عکسهای خودش هیچوقت لبخند به لب نداشت. میدونم خود واقعیش بود با زندگی کوتاهی که داشت و رنجهایی که کشیده بود. لبخند دروغ برای چی میزد.