باید تلاش کرد

امروز یک ماه از تولدم گذشته و من بنا به برنامه ای  که برای خودم تعیین کردم فقط 11 ماه دیگه تا قبل از تولد 35 سالگیم وقت دارم به هدفم برسم. این چند تا هدف باید تو بلند مدت به ثمر بشینه و من دارم تمام سعی م رو می کنم هر چه در توان دارم و با وقت محدودم کم نیارم و پیش برم. چون می دونم هر روزی که میگذره من باید یه پله برم بالا. بعضی روزا واقعن مایوس می شم و به خودم میگم که هیچی بارم نیست اما با کمی استراحت، دوباره تلاش می کنم و دستامو میزارم رو پام و با انگیزه بلند میشم و به خودم میگم دهه ی چهارم زندگیت باید پر بار تر از دهه سومت باشه. این تلاش برای این نیست که موفقیتم رو تو چشم کسی یا اصلن خودم رو به کسی ثابت کنم. من دارم با همه ی وجود سعی می کنم به خودم نشون بدم استعداد های نهفته ی درونم رو باید پیدا کنم و نزارم بی هیچ استفاده ای از دنیا برم. من کاشف خودم باید باشم پس تا می تونم و توان دارم پیش می رم و سختی و شکست و آدمهای نامربوط منو اذیت نمی کنن. موفقیت مال منه حتمن.