تخفیف

تو همه ی این مدت که خیلی از اجناس گرون شد و قیمت دلار رفت بالا و ملت هجوم می بردن که همه چیز رو با هم داشته باشن، بودن یه عده ای که کم کم و آروم آروم با بالا رفتن همه ی اینها استخون ترکوندن و کمر خم کردند و جنس گرانبهای خودشون رو بعلت ورشکسته نشدن احتمالی درصد به درصد تخفیف می دادن. بله این قشر همانا انتشاراتی ها و کتابفروشی ها بودن که کلمات و جمله ها و ادبیات رو به تاراچ گذاشتن اما کمتر کسی دید و خرید چون هرم مازلو تو اولویت بود و هست و همواره توی ایران (تا زمانی که تامین نیاز های اولیه رو هواست) ما خواهد بود.

بقول یکی که میگفت مردم به غذای جسم بیشتر اهمیت میدن تا غذای روح. برای همونه کم دنبال کتاب میرن یا اصلن نمی رن. خوشی لحظه ای حالشون رو خوب میکنه تا اینکه چیزی یاد بگیرن که توی تفکرشون تاثیر بزاره و باعث پیشرفت شون بشه.

و در پایان دو نکته رو بگم:

یک  اینکه:  کتابخونی زیاد ما  باعث نمیشه با فرهنگ بشیم وقتی فکر و اندیشه توش نقشی نداره و تاثیری تو باور ها و اعتقادات مون نمیزاره.

دو اینکه:  بقول دکتر حسن عشایری که میگه دانش آدم خوب را خوب تر می کند و آدم عوضی را عوضی تر

همچنان در کانال تلگرامم می نویسم