درهرحال همهی ما زندانی هستیم آندریاس پوم! قانون مثل تلهای است که در مسیری که ما بیچارهها در آن قدم برمیداریم کار گذاشته شده است. حتی اگر مجوز داشته باشیم، پلیسها در هر گوشهای در کمین نشستهاند. همیشه توی تله میافتیم، اسیر در چنگال دولت، آدمهای دوپا، پلیس، آقایان محترم توی ترامواها، زنها و خریداران الاغ.
وقتی آدم عاشق است و عشقش پذیرفته شده، تنش احساس راحتی می کند. برعکس، وقتی عشق بی پاسخ می ماند، تن احساس می کند وزنش سه برابر شده است. عشق نوپا روی لبه باریکی می رقصد. ممکن است آدم دوباره وزن واقعیش را احساس نکند، که این خود می تواند در آدمهای مضطرب، با تجربه و آیندهنگر، یا در آن هایی که مثل استر اینقدر امیدوار و خوشباور نیستند، میزانی از تردید پدید آورد.