مکثمان بیشتر از سرعتمان است

مجری از بازیگر معروف سینمای سالهای دور ایران پرسید:

چه خاطره ی تلخی از دوران بازیگری دارید؟

بازیگر حتا بدون ثانیه ای مکث با شرح و تفسیر خاطره رو تعریف کرد.

و دوباره مجری ازش پرسید:

چه خاطره ی خوبی از دنیای هنر دارید؟

بازیگر چند دقیقه ای سکوت کرد، هر چه به ذهنش فشار آورد نتونست خاطره ای خوب رو در فعالیت هنری ش به یاد بیاره و حتا مجری هم به کمکش اومد و گفت: حتمن تمام مدتی که کار هنری میکرده براش خاطره بوده اما بازیگر باز هم نتونست جوابی در مورد خاطرات خوبش در دوران هنری به مجری بده و همون حرف مجری رو تکرار کرد. بازیگر قدیمی سینما با اینکه پا به سن گذاشته بود اما حافظه ی خوبی در یادآوری خاطره ی تلخش از دنیای هنر داشت تا جاییکه تونست اون رو تمام و بدون حاشیه و با تفسیر کامل بیان کنه.

واقعن چند نفر از ما هست که وقتی این پرسش ازش بشه -نقل خاطره ی خوب زندگی- خیلی تند و سریع جواب بده و با آب و تاب  تعریفش کنه؟