ریلکس، ریلکس، ریلکس تر

مربی ایروبیک گفت:

بچه ها آرام تو جاتون بخابید و چشماتون رو ببنیدید و به هیچ چیز فکر نکنید.

همین که چشمم رو بستم، ذهنم رفت به حرف مربی رانندگی که می گفت برو تا فردا که جلسه ی آخرته یه نذر و نیازی کن تا بتونی این کلاچ ماشینو کنترل کنی...

پ.ن: خداییش وقتی قراره ذهن آدم به هیچ جا نره تو ریلکسیشن، همه جا میره الا جایی که باید باشه.