ذهن زیبا

ذهن زیبا

قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
ذهن زیبا

ذهن زیبا

قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.

فیلمی که ارزش دیدن دارد




دفترچه خاطرات نقره ای (SILVER LINING PLAYBOOK ) فیلمی بود که بعد از مدتها نیمه کاره دیدنش دیشب تا انتها دیدمش و بسیار لذت بردم هم از بازی بازیگران و هم داستان فیلم و هم موضوعی که به آن پرداخته شده بود.
پت (برادلی کوپر) و تیفانی (جنیفر لارنس) بنا به قراری که با هم می گذارن روند داستان رو به شکل زیبایی به تصویر می کشند و گفتگوهای بی نظیر این دو که در سکانسهایی همدیگه رو قضاوت و متهم می کنند و در سکانسهایی هم عقیده اند و مابقی رو به مثبت اندیشی دعوت می کنند، بسیار دیدنیه.
پت که مبتلا به اختلال دوقطبیه بعد از 8 ماه بستری شدن در مرکز بیماران روانی به خونه بر می گرده و تمام تلاشش رو می کنه تا بتونه همسر سابقش "نیکی" رو  که بنا به حکم دادگاه حق نداره نزدیکش بشه رو ببینه.
حتمن این فیلم رو ببینید. تک تک صحنه ها و دیالوگهای فیلم ارزش فکر کردن رو داره و اینکه آدمهایی مثل پت و تیفانی با اینکه از مشکل روانی رنج می بردند اما درک بهتری از عشق و احساس رو نسبت به اطرافیانشون داشتند.

نام فیلم: دفترچه خاطرات نقره ای

نویسنده و کارگردان: دیوید راسل

بازیگران: بردلی کوپر، جنیفر لارنس، رابرت دنیرو

محصول 2013


قیمتی

تعریف پل خشتی لنگرود رو خیلی شنیده بودم. برای منی که هم گیلانی بودم و هم در لنگرود دانشجوی جهانگردی، خیلی بد بود که تا حالا ندیده بودمش. ما بین دو کلاس که بیکار بودم رفتم تا هم در بازار لنگرود قدمی بزنم و هم پل خشتی نامی رو ببینم.
 
ادامه مطلب ...

علم بهتر است یا ثروت؟

آنوقتها که بچه دبستانی بودیم، زنگ انشا معلمین گرانقدر هر چه موضوع شعاری بود و کلیشه ای از ما بچه های نسل سوخته بخت برگشته طلب می کردند جهت سیاه مشق.

موضوع کلیشه ای "علم بهتر است یا ثروت؟؟؟" که مدتها مدنظر صاحب نظران و متفکران حوزه ی علم و ثروت بود به کلاسهای درس هم راه یافت تا از دیدگاه عامه ی تازه وارد شده به اجتماع هم مورد نقد و بررسی قرار گیرد اما آنچه که به وضوح عیان می شد، به اجبار علم طرفداران بیشتری داشت. لاجرم ثروتمندان بی درد که جز مرفهین به حساب می آمدند مدتها مورد عناد و دشمنی اجمعین قرار می گرفتند.

آنوقتها که بچه بودیم و سرمان در خرج نبود، علم خیلی هم خوب بود اما الان که یکماه کار می کنیم و چند دقیقه منتظر می مانیم تا از دستگاه ای. تی . ام پول بگیریم و تا به 10 روز نرسیده حسابمان خالی می شود چون دفتر نقاشی، عجیب معنا و مفهوم ثروت را درک می کنیم آنهم اساسی.

آیا هنوز هم در مدارس ایران این موضوع انشا ذهن معلمی را درگیر نموده یا نه؟؟؟؟؟؟ من که خبر ندارم اما اگر چنین هست گمان می کنم جای علم و ثروت حتمن عوض شده

به طور وضوح وقتی خرجت با دخلت نسازد ثروت از علم بهتر است.