نرگسِ دیار ما

توی هیاهو و شلوغی این روز ها کسی هست آرام و بی صدا به خیلی ها زندگی بخشیده.

نرگس کلباسی اشتری نامش با زندگی گره خورده، بی ادعا بی اغراق بی چشمداشت رنگ پاشیده به زندگی سرپل ذهاب.

سخته نرگس بودن چون یه دنیا امیدواری میخاد و تلاش و از خودگذشتگی.

فقط میشه گفت کودکان کرمانشاه اگر چه خونه شون رو تو زلزله از دست دادن اما زندگی نصیب شون شد. کودکانی که آینده رو نرگس به زیبایی براشون ترسیم کرد سرشار از انسانیت و بزرگی

و این نعمت دوست داشتنی را باید دوست تر داشت وقتی که در اختیار ماست

زندگی بازی پیچیده ای است.

اتفاقات بزرگ و کوچک زیاد دارد.

خوشی و ناخوشی فراوان دارد.

عشق و نفرت بی حد دارد.

زندگی پازل نامرتبی است که تو باید به دست خودت تکه هایش را مرتب کنی.

زندگی نعمت ناخاسته ای که تقدیم من شده تو شده ما شده اما شیرین است و آن زمان که قرار است به آخر خط برسیم و  از دستش بدهیم دردناک می شود.

ما آدمها از ترس حرف و حدیث دیگران نیست که درست زندگی نمی کنیم بلکه بخاطر ترس از روبرو شدن با خودمان است.

زندگی پر از راز ست و رمز

پر از تلاش ست و هیاهو

جبرست و اختیار

و ...

هر روز یک قدم برای نزدیک شدن به خود

 احترام

 تشویق

 صبوری

 جسارت

 مهربانی با خودراتمرین کنیم تا آدم بهتری شویم نه برای باور های دیگران بلکه برای باور خودمان.

به قول سهراب که میگفت:

"در نبندیم به روی سخن زنده ی تقدیر که از پشت چپر های صدا می شنویم."

زندگی تان پر از رنگ و روشنی و آرامش

قاب زندگی

خیلی چیز ها در اطرافمون هست که ما هر روز می بینیمشون اما بهشون اعتنا نمی کنیم چون خوب دیدن رو یاد نگرفتیم.

به خودمون، فکر مون، نگرش مون و ... عادت ندادیم کمی زاویه ی دیدمون رو وسعت بدیم.

زندگی مقدس تر از اونی که تصور می کنیم. 

هر کس در زندگی میخاد به قله برسه باید هزینه ش رو هم بپردازه.

راه میانبری وجود نداره حتا اگه باشه باز هم باید هزینه کنی برای تعادل موندن اون راه میانبر