آهنگ زندگی

صبح که اومدم سر کار از دیروز آهنگی رو که با خود زمزمه می کردم رو گذاشتم تا گوش بدم. یه چند باری که شنیدمش دیدم داره حالم بد میشه از آهنگ تکراری و صدایی که از اعماق چاه در می اومد. هر کاری کردم اثر این آهنگ هنوز پا برجا بود. ابی گذاشتم، رضا صادقی، سیاوش و معین باز هم تاثیری نداشت. انگاری این آهنگ تاثیرش رو گذاشته بود برای بهم ریختن اعصابم. برای اینکه بتونم از شرش خلاص بشم، مشغول انجام دادن کار هام شدم و خوشبختانه ذهنم منحرف شد و دیگه هم به اون آهنگ فکر نکردم.
داشتم با خودم فکر می کردم زندگی هم مثل همین آهنگ گذاشتن می مونه. موقعی که 8*6 میزاری، شادی و قر تو کمر داری کلن خوشحالی ولی زمانی که آهنگ رو عوض می کنی و ذکر مصیبت میزاری انگاری تموم عالم خراب شدن سرت و یاد بدبختیهات می افتی.
توی انتخاب آهنگها ما تصمیم می گیریم که چه نوع آهنگی رو گوش بدیم تا حالمون خوب شه و کنترل هم دست ماست که متوقفش کنیم یا بزنیم تو دکمه  Reply یا آهنگهای مختلفی رو گوش کنیم.

زندگی هم آهنگ خودش رو داره که گاهی خوشه و بر وفقته و گاهی عجیب نامراده و از کنترلت خارجه. فکر می کنم هر روزی که زندگی می کنیم باید یک نکته از زندگی رو یاد بگیریم و آویزه گوشمون کنیم تا بشه ملکه ذهن. اینطوری میشه 7 تا نکته تو 7 روز و این یعنی موفقیت، یعنی پشتکار، یعنی ایمان به خود، یعنی استقامت، یعنی یه قدم به جلوبرداشتن و به خوشبختی نزدیک شدن و اگر وسط راه زخمی شدی بدون که اگر زخمها نبودند موفقیت معنی نداشت. ولی یادت باشه اگر زخم می خوری برای بهبودت تلاش کن و کسی رو هم زخمی نکن. پیروز این زندگی کسیه که مسوولیت رفتار هاش رو بعهده بگیره و تقصیر رو به گردن دیگری نندازه.