ارثیه با اعمال شاغه

از زمانهای قدیم نه آنقدر هم قدیم مثلن همین 20 سال پیش تا جایی که به یاد دارم درد همیشگیم دندان درد بود. دردهایی را که با تجویز قرص ایپوپروفن دکتر جوانی که در نزدیکی محل زندگیمان طبابت می کرد، چاره می کردم. هر زمان که این دندانها شروع می کرد به درد گرفتن تمام قوت را از من می گرفت تا جایی که در خانه شایعه شده بود اگر این باران پیدایش نیست لابد دندانش درد می کند برای همین است در مکانی عزلت گزیده.
دیروز در دستگاه همایونی این دندان همش تیر می کشید و چانه مان گویی به شکل فندوقی باد کرده بود. رسیدیم به منزل بعد از صرف ناهار آنهم در 5 بعد ازظهر مشغول تماشای اخبار بودیم که کارشناس برنامه می گفت مذاکرات خوب پیش می رود و فلان و بهمان است و اما شریعت*مداری در مقاله ی خودش نوشته که این تیم مذاکره کننده دارد زیرآبی می رود. با خودم فکر می کردم مثلن چرا در مورد تجهیزات دندانپزشکی و هزینه های سرسام آورش مذاکره نمی کنند.

 

:)))))))))))))))<

پایان

زمستان 91 بود. توی سرویس شرکت و داشتیم می آمدیم سر کار. یک دفعه ای نگاه همگی مون افتاد به صحنه ای که شاید خیلیهامون فقط توی فیلم های سینمایی دیده بودیم. جوانکی خودش را اعدام کرده بود. (شهرک صنعتی واقع در روستاییه که باید از کنارش رد شد تا بهش رسید که درختان زیادی در اون مسیر وجود داره)
به معنای واقعی تمام آن روز به یاد اون صحنه که می افتادم تمام بدنم از ترس می لرزید. خب خیلیها این صحنه را دیده بودند و در موردش صحبت می کردند. هر کسی یک داستانی را تعریف می کرد در مورد آن جوان 33 ساله. اما منی که زیاد در مورد این مسایل پیگیر نبودم برایم دانستن دلیل اعدام خیلی مهم بود. خلاصه از آن روز به بعد از هر کس که می شناختم دلیلش را می پرسیدم و هر کس جواب میداد که بخاطر مشکلات مالی این آقا چنین کاری را انجام داده.