قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
دفترچه خاطرات نقره ای (SILVER LINING PLAYBOOK ) فیلمی بود که بعد از مدتها نیمه کاره دیدنش دیشب تا انتها دیدمش و بسیار لذت بردم هم از بازی بازیگران و هم داستان فیلم و هم موضوعی که به آن پرداخته شده بود. پت (برادلی کوپر) و تیفانی (جنیفر لارنس) بنا به قراری که با هم می گذارن روند داستان رو به شکل زیبایی به تصویر می کشند و گفتگوهای بی نظیر این دو که در سکانسهایی همدیگه رو قضاوت و متهم می کنند و در سکانسهایی هم عقیده اند و مابقی رو به مثبت اندیشی دعوت می کنند، بسیار دیدنیه. پت که مبتلا به اختلال دوقطبیه بعد از 8 ماه بستری شدن در مرکز بیماران روانی به خونه بر می گرده و تمام تلاشش رو می کنه تا بتونه همسر سابقش "نیکی" رو که بنا به حکم دادگاه حق نداره نزدیکش بشه رو ببینه. حتمن این فیلم رو ببینید. تک تک صحنه ها و دیالوگهای فیلم ارزش فکر کردن رو داره و اینکه آدمهایی مثل پت و تیفانی با اینکه از مشکل روانی رنج می بردند اما درک بهتری از عشق و احساس رو نسبت به اطرافیانشون داشتند.
تعریف پل خشتی لنگرود رو خیلی شنیده بودم. برای منی که هم گیلانی بودم و هم در لنگرود دانشجوی جهانگردی، خیلی بد بود که تا حالا ندیده بودمش. ما بین دو کلاس که بیکار بودم رفتم تا هم در بازار لنگرود قدمی بزنم و هم پل خشتی نامی رو ببینم.