یکم روزانه

* خیلی خوبست آدم با کسی حرف مشترک داشته باشد. مثلن هر وقت مدیر تولید ما تشریف می آورد شرکت، کلی با هم در مورد کتاب و فیلم حرف می زنیم. جشنواره فیلم فجر امسال موضوع بحثمان بود امروز.

* یکی از دوستانم بشدت اهل اینترنت و فیص بوک است. به پیشنهاد من یک روز برای خودش به اسم روز "بدون اینترنت" نامگذاری کرده البته هنوز به مرحله ی اجرا در نیامده
* سریال "شاهگوش" که در سینمای خانگی نمایش داده می شود، قسمتهای خوبش را دارد سپری می کند خصوصن قسمت 10 جدای ازطنز بودنش به معضل بزرگی چون اعتیاد پرداخته که افراد شاخص جامعه و خانواده هایشان را نیز درگیر این موضوع نموده

* لذتی که در
باد کردن و ترکاندن آدامس
خابیدن در آفتاب
خوردن یک لیوان چای تازه دم
دیدن خنده یک کودک
زنگ زدن به یک دوست خوب
گوش کردن به آهنگ مورد علاقه
هست شاید در موقعیتهای دیگر باشد حتا بهترش اما اینها هم کم خرج ترند و هم دل خوشکنک تر

* چرا وبلاگستان لینک بعضی از دوستانم را خورده؟؟؟؟

اطاعت امر

آمده ایم دستگاه همایونی، حین انجام اعمال یومیه سرکی هم من باب احوالپرسی از دوستان، می بینیم این یار فرنگ رفته مان بانو نیمروز ما را به بازی دعوت نموده اند آنهم بازیِ وبلاگی ( این فرهنگستان زبان چه واژه ای رو برای وبلاگ گذاشته؟) گفته اند گویا باید از آرزوهایی که در دل و ذهن بوده و به آنها رسیده ایم پرده برداریم و ما آنچنان در حین انجام اعمالمان غرق در تفکر بودیم که حضور اربابمان را بلکل نادید گرفتیم.
از آنجایی که بنده آرزو های وافری دارم که هنوز به آنها نایل نشدم و تا برآورده شدنشان این کره ی خاکی را ترک نخاهم کرد، از آرزو هایی که از عالم خیال به عالم حقیقت روانه شده اند، رونمایی می کنم تا هم دعوت دوستان را بازپس داده باشیم و هم به خود یادآور شویم که آدمی زاد به امید زنده هست و آرزو های برآورده شده اش ...

 

؟؟؟؟؟؟؟؟

خبر های محیط زیستی، فرهنگی و هنری، اجتماعی، اقتصادی رو که می خونم هر لحظه مطمئن تر می شم که یک انسان چقدر می تونه مخرب و خطرناک باشه برای خودش، همنوعش و سرزمینش ...
اینجا
اینجا
اینجا
اینجا

کاش گاهی به جای اینکه سرک بکشیم در کار هم، یاد بگیریم اول خودمون رو رصد کنیم.