تو نفسهایت را ...

عشق مانند هوا
همه جا جاری ست

تو نفسهایت را قدری جانانه بکش

دانلود کنید

به احترام همه ی آنهایی که با وجودشان، دنیا را جای بهتری می کنند

کلاس پنجم بودم و بعد از یک افت و خیز در کلاس چهارم که اتفاق ناگواری مسبب آن بود، با اشتیاق بیشتری درس می خاندم که دلیلش وجود خانوم الدرمی بود. خانوم الدرمی اولین سالی بود که در دبستان ما تدریس می کرد و با وجود اینکه هیچکداممان را نمی شناخت از بدو ورودش خیلی زود دانش آموزان با او ارتباط دوستانه ای برقرار کردند. خانوم الدرمی در همه ی کار ها، بچه های کلاس را شریک و به صورت گروهی به هر کدام، مسوولیتی را محول می کرد.
زنگهای ورزش، قرآن، نقاشی و ریاضی و ... را با عشق با بچه ها می گذراند و خودش هم به بهترین وجه در آن شریک می شد و همپای ما میدوید، می کشید، تلاوت می کرد و می آموخت. یک حس مشترک در بین همه ی ما 40 نفر که تنگ هم و سه نفره بر روی نیمکتهای ما می نشستیم، به وجود آورده بود و مهربانی را با همه ی وجودش با ما به اشتراک می گذاشت بدون آنکه تبعیضی قایل شود. رفتار هایش به شدت در تک تک ما تاثیرگذار بود و خوب میدانستیم برای با هم بودن، باید یکدیگر را قبول کنیم و به هم احترام بگذاریم و در کنار هم به موفقیت برسیم.