اگه یه قلم بهم میدادن با یه کاغذ و می گفتن روش یه جمله بنویس، می نوشتم:
خدایا به خاطر وجود آدمهای خوب زندگیم ازت سپاسگذارم.
.
.
.
.
.
.
.
راستی شما چی می نویشتین با همین قلم بی جان روی کاغذ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دارم این پست رو می خونم که یاد یکی می افتم که داره همین پروسه رو هر بار و هر بار و به اشتباه طی می کنه. یه آدم تا کی می تونه نادان بمونه مگه؟ یه آدم تا کی میخاد نفر دوم باشه؟ اون عقب عقبا بمونه و نصیبش ترحم الکی بشه و رکب خوردن.