و این 17 مهر آفتابی

قبل تر ها تولد و تولد بازی خیلی برام مهم بود، خیلی مهم بود دوستام به یادم باشن، خانواده م برام هدیه بخرن، تولد داشته باشم و کادو بگیرم اما توی این چند سال یاد گرفتم منتظر نمونم کسی بیاد و خوشحالم کنه خصوصن اگه مرگ هم تکونی بهت داد باشه و چشیده باشی فقط مرگه که می تونه یه زندگی رو تعطیل کنه با هزار تا کار های کرده و نکرده.

امروز توی این 17 مهر زیبای آفتابی وارد 35 سالگی شدم. خوشحالم ازینکه توی یک سال گذشته کار هایی که رو دوست داشتم انجام دادم، کلاسهایی رو که خواستم رفتم، کتابهایی که دوست داشتم خوندم، تئاتر ها (تئاتر آخری که رفتم سه نفر بازی میکردن فقط یکی شون دیالوگ میگفت از بس هم بد بازی می کرد، 5 دقیقه ی آخر من افتادم تو دور خندیدن لامصب قطع هم نمیشد ملت همه میخکوب من در حال خنده. شانسی که آوردم ردیف آخر بودم کسی منو نمیدید )و فیلم ها و سریال های مورد علاقه م رو دیدم (سریال کره ای دیدم. چقدر هم خوب و پر از رنگن این کره ای ها).وسایل مورد نیازی که دلم میخاست خریدم (بالاخره از نوین چرم اون بوت خوشگله رو که دوسال بود میخاستم بخرم رو خریدم ) سرافون هایی که دوست داشتم رو دوختم که حتا یکی شون رو تو کنسرت میلاد درخشانی جانم پوشیدم.

بله دیگه زندگیه با هزار تا اتفاق با خوشی و ناخوشی، با دعوا و قهر و آشتی ،با پیروزی و موفقیت و شکست، با رفیق و نارفیق و  ...

میلادم رو از وبلاگم به خودم و خوانندگان 17 مهری  و مهر ماهی این وبلاگ تبریک می گم. باشد که زندگی هماره روی خوشش را به ما نشان دهد.

پ.ن: گلی جان ترقی  هم زاده 17 مهر است. میلاد شان خجسته.سایه شان بالای سر ادبیات ایران