امروز افتتحاحیه ی جام جهانیه :)

یک
دوستی داشتیم زینت نام که کلن عاشق بود. یک روز  منتظر باقی دوستان بودیم که بیان برای جلسه. زینت هم تو اتاق بغلی مشغول پرینت گرفتن دستور جلسه بود و داشت این آهنگ رو همزمان با گوش کردنش، می خوند اونم با صدای بلند. یکهو برادر یکی از بچه ها خیلی جدی رو کرد به من و با لهجه زیبای آذریش گفت: صدای آهنگ که بلند هیچ، حالا داره باهاش هم می خونه.
امروز تو محل کارم داشتم با صدای بلند "چرا رفتی" همایون شجریان رو می خوندم که یادِ خانندگی زینت و جدیتِ یوسف افتادم 

دو
زنداداش می گفت: داشتیم می اومدیم خونه تون (خونه ی ما یعنی) رُهام (برادرزاده جان 10 ساله مون ) دیده کوچه ها و خیابونها رو چراغونی کردن. برگشته بمن میگه: چرا همه جا رو تزیین کردن؟
بهش می گم: به مناسبت تولد حضرت مهدی
میگه: تولد خودمون ماها باید همه رو تزیین کنیم بعد تولد حضرت مهدی چرا باید مردم تزیین کنند؟؟ خودش این کارو بکنه دیگه

سه
این شعار تیمهای حاضر در جام جهانی 2014 چقدر جالبه. شعار کشور نیجریه رو دوست داشتم.

و این خبر خوب برای محیط زیست ایران

ببین از جوراب هم میشه درس گرفت

پوشیدن کتانی با جوراب پارازین نه با جوراب ورزشی عالمی داره برای خودش. پا همش توی کتانی با جوراب پارازین فضای بیشتری برای حرکت داره و گاهی اوقات اون تعادل لازم رو که با جوراب ورزشی بود رو نداره. امتحان کنید این مورد رو تا حال امروز منو درک کنید
خصوصن اون آدمهایی که تا با هاشون درد و دل می کنی، به جای اینکه گوش کنن و شنونده باشن سریع می گن:

 اگه من به جای تو بودم ...