۱) در کارهای دیگران دخالت نمیکنند.
فراموش کنید دیگران چه میکنند. نگاه
نکنید که چه دارند و چه هستند. هیچ کس وضعیت بهتری نسبت به شما ندارد چون
کسی نمیتواند کاری را به خوبی شما انجام دهد. شما در مسیر خودتان قدم
میزنید. گاهیاوقات یکی از دلایل اینکه با ناامنی دست و پنجه نرم میکنیم
این است که شرایط پشت صحنه خودمان را با شرایط ظاهری دیگران مقایسه
میکنیم. به جای اینکه به صدای خودمان گوش دهیم، به صدای دنیا گوش میدهیم.
پس دست از مقایسه کردن بردارید! به صدای درونی خودتان گوش دهید و فکرتان
به کار خودتان باشد.
بهترین آرزوها و بزرگترین اهدافتان را
نزدیک به قلبتان نگه دارید و هر روز برای آنها وقت بگذارید. از تنها راه
رفتن نترسید و از لذت بردن از آن نهراسید. نگذارید نادانی، ناراحتی یا
منفیبافی کسی اجازه ندهد بهترین خودتان باشید. کاری را انجام دهید که
میدانید برای شما بهتر است چون وقتی با آرامش درونی روی یک کار خوب تمرکز
میکنید، هیچ چیز نمیتواند شما را متزلزل کند.
۲) ارزش خود را در دیگران جستجو نمیکنند.
وقتی از اینکه خودتان باشید راضی
باشید، بدون اینکه مقایسه کنید یا برای تحتتاثیر قرار دادن دیگران رقابت
کنید، هر فرد باارزشی به شما احترام خواهد گذاشت. و مهمتر اینکه خودتان هم
به خودتان احترام خواهید گذاشت.
چطور باید اجازه بدهید دیگران شما را تعریف کنند؟ اگر میدانستید هیچکس قضاوتتان نمیکند چه کاری را متفاوت انجام میدادید؟
هیچکس حق قضاوت کردن شما را ندارد.
ممکن است مردم داستانهای شما را شنیده باشند و تصور کنند شما را میشناسند
اما هیچوقت نمیتوانند آنچه بر شما گذشته را احساس کنند. هیچوقت
نمیتوانند خودشان را جای شما بگذارند. پس فراموش کنید دیگران چه فکری
میکنند یا درمورد شما چه میگویند. فقط روی احساسی که خودتان نسبت به
خودتان دارید تمرکز کنید و به راهتان ادامه دهید.
آنها که شما را قبول میکنند
دوستانتان هستند و آنها که نمیکنند میتوانند معلم شما باشند. اگر کسی به
شما چیزی میگوید و حقیقت دارد، این تقصیر شما نیست که حقیقت دارد. اگر کسی
چیزی به شما میگوید و حقیقت ندارد، باز هم مشکل شما نیست زیرا حقیقت
ندارد. در هر دو حالت حرفی که به شما میزنند مشکل شما نیست، مشکل خودشان
است.
ادامه مطلب ...