از ماست که بر ماست

داشتم داستان کباب غاز محمد علی جمالزاده رو می خوندم. خوندن این داستان مقارن شد با تماس یکی از دوستام جهت مشورت در انجام کاری که میخاست جدیدن شروع کنه. کارش رو گفت و من هم بهش گفتم که خیلی عالیه برای تویی که مدتها خونه نشین بودی بهترین شروعه حتا اگه یک درصد شکست توش باشه تجربه ی خیلی خوبی برات میشه. براش خوشحال شدم ازینکه تصمیم جدیدی برای زندگیش گرفته و داره ازین رکود یکساله بیرون میاد. به اون قسمت داستان رسیدم که مصطفا، شخصیت داستان داشت از قصیده ای که 13 عید سروده برای حضار می خوند و حاضران مجلس هم تشویقش می کردند. دارم فکر میکنم به دوستم و مصطفای کباب غاز که بی شباهت بهم نیستند.
تمام زندگی در یک تصمیم خلاصه می شود:

کدام پل ها را بسازم؟ کدام پل ها را بسوزانم؟

                                                      "دیوید راسل"

باران نوشت: این دوستم رو خیلی دوست دارم اما از اینکه فقط برای زندگیش حرف می زنه و عمل کردن اون حرفها در کار نیست، لجم به شدت در  میاد.براش آرزو می کنم به همین زودیها حرفهاش به مرحله عمل در بیاد.