وقتی نقی باید جور یه رسانه رو بکشه

این کانالای دایره رنگی رو بالا و پایین می کنیم تا یه فیلم گیرمون بیاد که بشه تماشاش کرد. کامپیوتر خونه به لطف خاهر زاده و برادرزاده که با گیم نت اشتباه گرفتن اتاقمون رو، تعطیل شده ( از کار افتاده) برای همون لنگ اونور آبیم تا یه فیلم ببینیم و یه قری تو کمر بدیم آخر شبی. می زنم کانال نکس وان، داره یه فیلم ترکی می ده به اسم خاطرات تلخ. می زنم جم داره مرحمت میده. یکم نگاه می کنم، می بینم کلیه ی کاراکترای داستان همچین همدیگه رو می شناسن و رابطه دارن موازی و عمودی و افقی که یه مادر، بچه شو به اون خوبی نمی شناسه.
به خاهرم می گم: کانال رو یکی دیگه زده، پول داره به جیب یکی دیگه می ره، اون وقت باید جور بی فرهنگی این ملت رو تو طول این چند ساله، نقی بنده ی خدا ( البته بهمراه خانواده ش) بکشه که هی به خانواده اهمیت میده و تیر خلاصیش اینه که من باید دوپینک کنم و هما رو ببینم قبل مسابقه ی کشتی.

اصلن چرا راه دور بریم، همین سریالای وطنی خودمون برای اینکه مردم رو به خنده وادار کنن یا مایه ی عبرت بشن برای بقیه، همش می افتن به جون هم، با تهمت و افترا و بعدن با ندامت و پشیمانی یه سریالی رو میدن به خورد این ملت. مریم امیر جلالی تا تونست توی این سریالی نوروزی "روزهای بد، به در" کتف و بازوی این محمدرضا شیرخانلو رو کشید و اینور و انور پرتابش کرد. نکن مادر من این کار رو با بچه ی مردم. بدآموزی داره بخدا. کودک آزاری محسوب میشه....

بله اینم از رسانه ی ما که رسالتش بجای فرهنگ سازی میشه فرهنگ دزدی اونم از نوع بی فرهنگش که با رنگ و لعاب و دروغ و خیانت شده جزیی مهم از زندگی خیلیها