قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
قد وقواره آدمى به اندازه محیطی میشود که در آن رشد می کند! راه های نرفته بروید.کارای نکرده بکنید.آوازهاى نخوانده بخوانید.جاهای ندیده ببینید.توى یک برکه نه نمانید.
سلام
یه روز تصمیم می گیرم وبلاگ بزنم تا حرفایی که شنونده ندارن رو بنویسم آخه از بس فقط یاد گرفتیم حرف بزنیم دیگر عادت شنیدن مان صعیف شده...
بعد یه مدت بی خبر می روم یادم میره گاهی به هوای همان دوستان مجازی اومدم ودر همه احوال همراهم بودند باهم خندیدیم وقتی نبودم نگرانم شدند وقتی گرفته و عمگین بودم دلجویی ام میکنند....
یادم باشد در برابر اونها مسولم...
حرفت رو قبول دارم اساسی. آقای اسحاقی با نوشته های روان و زیباشون واقعن زیبایی هر چه تمام تر یک دور همی دوست داشتنی رو برای دوستان به راه انداخته اند. من ا نوشته هاشون درسهای خوبی گرفتم و یکی از این درسها دوستی و ماندگار با دوستان قدیمی و جدیدشونه.
خدا رو شکر که سلامتند. و یک پست جدید هم نوشتند