چهارشنبه ی دل انگیز

پیمانکار ساختمانی شرکت به بدترین نحو ساختمان رو تحویل مدیریت داده. کلن همه ی وسایل به کار رفته در ساختمان از نوع پایین و بُنجُل و نامرغوب هست که تا هر طرفش رو دست میزنی طرف دیگه ش در میره. بعد رییس خدمات اداری مون هر بار میشینه میگه اینجا خیلی خوشگل شده. زمین شرکت اونقدر فضا و وسعت داشت که میشد اتاقهای اداری با استاندارد مناسب و سالن تولید مجهزی رو ساخت اما چون بین علما اختلاف نظر بود شرکت ما به شکل انسان فرانک اشتاین در اومده. بقرعان

پسر یکی از هیت مدیره های شرکت الان یکساله که اینجا کار میکنه. الان این چند روزه که من اومدم، این بشر فقط دو روز اومده سرِکار. تبعیض که میگن اینه دیگه. اصلن من اینقده دوست دارم بابام هیت مدیره باشه بعدش من هم دو روز در هفته میام سرکار، هم به کلاسهای دلخواه م میرسم هم به کلاسهای دانشگاه و هم به تفریحاتم. تازه شم آخر ماه حقوق هم به حسابم واریز میشه. والا

دو روز مداوم باران بارید اونقدر بارید که خودشم خسته شد و امروز هوا بشدت لطیف و آفتابی و دلخوشکُنک و خرید منشانه ست. بعد از خرید، یه ساندویچ تُرک هم بزنم تنگش روزم تکمیل میشه. اصلن استاندارد خوشی و تفریح رو دارید تو ایران!!!!!!!!

این روز ها با اینکه پر بود از استرس اما خدا رو شکر که کم نیاوردم. امیدوارم از این به بعد هم کم نیارم. طاقتم زیاده اما امیدوارم نتیجه ش به نفعم باشه...

اکیدن توصیه می کنم امروز برای دل خودتون هم که شده شاد باشید. مشرق و مغرب و خودی و بی خودی و داعش و مذاکرات هسته ای و .... رو به حال خودشون رها کنید و امروز رو برای دل خودتون زندگی کنید و لبخند بزنید.



بر می گردم ...