آیا جنسیتی باید به این قضیه نگاه کرد یا مدیریتی؟

توی محل کار قبلیم اگه روزی ناراحت و غمگین بودم، مدیرم می کشید منو کنار و از من علت ناراحتی مو می پرسید با اینکه کلی نصیحت و وصیت می کرد اما یه دلگرمی بود برای من که مدیرم حواسش به من هست، کارمندش براش مهمه.

این مدیرم اما این طوری نیست حتا اگه ببینه داری از سرماخوردگی می ترکی، لب و لوچه ت آویزونه، داغونی یکبار هم ازت سوال نمی کنه چی شده؟ شاید فکر میکنه با پرسیدن یه احوالپرسی ساده مسوولیتش زیاد میشه یا فکر می کنه براش دردسر درست میشه. نمی دونم والا!!!!

لازم به ذکره مدیر اولی یک خانوم بود و این مدیرم آقاست. یعنی راست می گن زن ها و مرد ها با هم فرق دارن ولی نمی دونم چرا بعضی از مدیرای آقا، کار مند ها شون خصوصن اونایی که مستقیم باهاشون کار می کنن براشون مهمند و به شیوه ی مدیریتی خودشون سعی می کنن مشکل کارمندشون رو حل کنند...